สนทนาธรรมที่สระบุรี...[๔] การเข้าใจธรรมเป็นลาภอันประเสริฐ

การศึกษาพระธรรมให้เข้าใจในสิ่งที่มีจริงว่าเป็นเพียงสภาพธรรม ที่เกิดขึ้นแล้วดับไปตามเหตุปัจจัย ไม่มีเรา ไม่มีคนที่เรารัก ไม่มีคนที่เราชัง แต่เพราะความไม่รู้ในความจริง จึงยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นเรา เป็นสัตว์ เป็นบุคคล ความไม่รู้และตัณหาเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์มากมาย การศึกษาพระธรรมต้องเข้าใจตามลำดับในสิ่งที่มีจริงในชีวืตประจำวัน ขั้นการฟังเข้าใจถูกต้องในสิ่งที่มีจริง แล้วค่อยๆ เข้าใจในสิ่งที่กำลังปรากฏ จนกว่าจะรู้ จะประจักษ์แจ้งในความจริงนั้น ผู้ที่อบรมเจริญปัญญาเมื่อมีความเข้าใจมากขึ้น เห็นโทษของอกุศล จึงเป็นเหตุให้อกุศลลดน้อยลงตามกำลังของปัญญาที่อบรมขึ้น พระธรรมมีแต่คุณประโยชน์

เพราะฉะนั้น การเข้าใจธรรมเสียหายตรงไหน ผู้ที่ไม่เคยศึกษาพระธรรม มีความสุข มีทรัทย์สินเงินทอง เมื่อมาศึกษาพระธรรมแล้วก็มีแต่ได้ไม่มีเสีย การเข้าใจพระธรรมจึงเป็นลาภอันประเสริฐ เมื่อมีความเข้าใจพระธรรมมากขึ้น ในชีวิตประจำวันจึงมีการงดเว้นจากอกุศลกรรมมากขึ้น แล้วกระทำกุศลกรรมเพิ่มขึ้น ทุกคนสามารถเห็นคุณค่าของพระธรรม สามารถรู้ได้ด้วยตัวเองว่าก่อนฟังพระธรรมและหลังฟังพระธรรมมีประโยชน์มากน้อยแค่ไหน ยิ่งศึกษาพระธรรมเกิดความเห็นถูกเข้าใจถูกเพิ่มขึ้น ก็จะเริ่มเห็นพระคุณของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

ไม่ว่าคนจน คนร่ำรวย ขณะนี้เป็นขณะที่หาได้ยาก อย่าได้ล่วงขณะนี้ไปเลยขณะของการได้เข้าใจพระธรรม จึงเป็นลาภอันประเสริฐ

เชิญคลิกอ่านได้ที่...

ไม่ควรล่วงเลยขณะที่ได้ฟังพระธรรม

ขออนุโมทนาค่ะ