ความเข้าใจที่ค่อยๆ เพิ่มขึ้น...[จิตเป็นสภาพที่รู้แจ้งอารมณ์ ตอน ๑๐]

อรรถของจิตประการหนึ่ง ก็คือ เป็นสภาพที่รู้แจ้งอารมณ์ (ไม่ใช่ขณะที่จิตคิด) จิตเห็นรู้แจ้งเพียงสี (มีสีเป็นอารมณ์) จิตได้ยินรู้แจ้งเพียงเสียง (มีเสียงเป็นอารมณ์) จิตแต่ละขณะที่เกิดขึ้นต้องรู้อารมณ์ จะเกิดขึ้นโดยไม่รู้อารมณ์ไม่ได้ เมื่อวันเสาร์ช่วงบ่ายที่ผ่านมา ขณะที่ท่านอาจารย์สนทนาธรรมกับชาวต่างชาติ มีท่านผู้หนึ่งกราบเรียนถามท่านอาจารย์ว่า จิตที่คิดนั้น คิดที่มโนทวารวัชชนจิตใช่ไหม ท่านอาจารย์กล่าวว่า ต้องไปดูที่กิจของจิต ขณะที่คิดเป็นกุศล หรือคิดเป็นอกุศลนั้น ขณะนั้นเป็นชวนจิตที่คิดเป็นไปในกุศล คิดเป็นไปในทาน คิดวิรัติงดเว้นจากการกระทำทุจริต คิดถูกตรงลักษณะสภาพธรรมตามความเป็นจริง ขณะคิดก็ไม่ใช่ขณะอื่นเลย แต่เป็นขณะที่จิตทำกิจชวนะเท่านั้น

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ อย่างยิ่งค่ะ