คำเดิม
เวทนา มาจากคำภาษาบาลีตรงตัว คือ เวทนา หมายถึง ความรู้สึก เป็นสภาพธรรมที่มีจริงอย่างหนึ่ง ขณะใดที่จิตเกิดขึ้นรู้อารมณ์ใด เวทนาเจตสิกที่เกิดร่วมกับจิต ในขณะนั้นก็รู้สึกดีใจ หรือ เสียใจ สุขกายหรือทุกข์กาย หรือเฉยๆ ในอารมณ์นั้น แต่ละหนึ่ง ๆ ตามสมควรแก่จิตประเภทนั้น ๆ
เวทนาเจตสิก เกิดกับจิตทุกดวง และมีความแตกต่างกันไปตามประเภทของจิตนั้นๆ เช่นโทมนัสเวทนาเกิดร่วมกับโทสมูลจิต อุเบกขาเวทนาเกิดร่วมกับโมหมูลจิต และ โลภมูลจิต เป็นต้น
ความเปลี่ยน
เพราะไม่ได้ศึกษาให้เข้าใจพระธรรมคำสอนจึงเข้าใจว่าเวทนา คือ น่าสงสาร น่าเห็นใจ หรือพูดว่า น่าเวทนา
การศึกษาพระธรรมให้เข้าใจเท่านั้น ที่จะเป็นเครื่องป้องกันไม่ให้เห็นผิดจากความเป็นจริงของสภาพธรรม
ขอเชิญคลิกเพื่อศึกษาเพิ่มเติมได้ที่นี่
ความจริงแห่งชีวิตตอนที่ ๑๒๗ จิตตสังเขป (เวทนาเจตสิก ๕ ประเภท)
ความจริงแห่งชีวิตตอนที่ ๑๒๒ จิตตสังเขป (ความต่างของเวทนาเจตสิก)