ความประพฤติของคนดี - การพูด

ข้อความต่อไปมีว่า

การปฏิบัติของพระโพธิสัตว์ คือ เมื่อพูดก็พูดด้วยคำพอประมาณเป็นคำจริงมี ประโยชน์ น่ารัก และกล่าวธรรมตามกาล ไม่โลภ ไม่พยาบาท ไม่เห็นวิปริต ประกอบด้วย กัมมสกตาญาณ มีศรัทธามั่นคงในการปฏิบัติชอบ มีความเมตตามั่นคงในที่ทั้งปวง

เพราะไม่พูดเท็จ จึงเป็นประมาณของสัตว์ทั้งหลาย เป็นที่เชื่อถือไว้ใจได้ มีถ้อย คำควรถือได้ เป็นที่รักเป็นที่ชอบใจของทวยเทพ มีปากหอม รักษากายสมาจารวจี สมาทาน ย่อมได้ลักษณะวิเศษ และตัดวาสนาอันเป็นกิเลสได้

อันนี้สำหรับพระโพธิสัตว์

ข้อความต่อไปมีว่า

เพราะไม่พูดส่อเสียด จึงมีกายไม่แตกแยก มีบริวารไม่แตกแยก แม้ด้วยความ พยายามของคนอื่น มีเสียงไม่แตกแยกในพระสัทธรรม มีมิตรมั่นคง เป็นที่รักของสัตว์ทั้ง หลายโดยส่วนเดียว ดุจสะสมไว้ในระหว่างภพ มากด้วยความไม่เศร้าหมอง

เพราะไม่พูดหยาบ จึงเป็นที่รัก เป็นที่ชอบใจของสัตว์ทั้งหลาย มีปกติอยู่เป็นสุข พูดเพราะ น่ายกย่อง เสียงของเขาประกอบด้วยองค์ ๘ ย่อมเกิดขึ้น

เพราะไม่พูดเพ้อเจ้อ จึงเป็นที่รักเป็นที่ชอบใจน่าเคารพน่ายกย่องของสัตว์ ทั้งหลาย มีถ้อยคำควรเชื่อถือได้พูดพอประมาณ มีศักดิ์ และอานุภาพมากฉลาดในการ แก้ปัญหาด้วยปฏิภาณฉับพลัน สามารถในการแก้ปัญหามากมายของสัตว์ทั้งหลาย หลายภาษา ด้วยคำคำเดียวเท่านั้นในพุทธภูมิ

เพราะเป็นผู้ไม่โลภ จึงมีลาภที่ต้องการ ได้ความชอบใจในโภคะมากมาย เป็นที่ ยอมรับของกษัตริย์มหาศาล เป็นต้น ข้าศึกครอบงำไม่ได้ ไม่ถึงความเป็นผู้มีอินทรีย์ พิกลพิการ และเป็นบุคคลหาผู้เปรียบมิได้