มีมืออันล้างแล้ว

ท่านอาจารย์ ซึ่งข้อความในอรรถกถา อธิบายว่า บทว่า มุตตจาโค ความว่า มีการสละโดยไม่ข้องใจ คือ ไม่กังวลใจ ไม่เดือดร้อนใจในการสละ บทว่า ปยตปาณี ความว่า มีมืออันล้างแล้ว

ข้อความในอรรถกถาอธิบายว่า ผู้ไม่มีศรัทธา แม้จะล้างมือถึง ๗ ครั้ง ก็จัดว่า ยังมีมือเปื้อนอยู่นั่นแล

เวลานี้มือเปื้อนหรือเปล่า

แต่คนที่มีศรัทธาชื่อว่า มีมืออันล้างสะอาดแล้วทีเดียว เพราะเป็นผู้ยินดียิ่งแล้วในทาน

ความสะอาดของใจ ของศรัทธาซึ่งเหมือนมือ ซึ่งถือไว้ซึ่งกุศล ไม่ปล่อยกุศล

นี่ก็จะเห็นได้ว่า เวลาปกติเราล้างมือกันอยู่เสมอ เพราะเห็นว่ามือสกปรก แต่ขณะนั้นก็ควรคิดที่จะล้างความตระหนี่ของจิตใจด้วย เมื่อได้ทราบความหมายของคำว่า “มีมืออันล้างไว้” เพราะถึงแม้ว่าจะล้างมือสักเท่าไร แต่ยังเป็นผู้ตระหนี่อยู่ ถึงแม้จะล้างมือถึง ๗ ครั้ง ก็จัดว่า ยังมีมือเปื้อนอยู่นั่นแล