ไม่ให้อภัย ใครกันแน่ที่สะสมโทษ

ท่านอาจารย์ เคยไม่ชอบใคร สะสมมานานมาก บางคนถึงกับไม่มามูลนิธิ เพราะจะเจอคนที่ไม่ชอบ แค่นี้เอง แค่นี้เอง และคุณของพระธรรมอยู่ไหน เมตตาอยู่ตรงไหน เพราะเหตุว่าไม่ใช่เวลาอื่น แต่เวลาที่สภาพธรรมนั้นเกิดขึ้น บูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คิดไหม ถ้าจะบูชาตรงนั้นเลย ที่จะเข้าใจถูกต้อง ว่าเป็นโทษ ไม่ใช่กับคนอื่นเลย กับตนเอง ทรงแสดงไว้ชัดเจน และยิ่งมีโทษมากๆ อย่างนี้ แล้ววันไหนจะรู้ความจริงของสภาพธรรมได้ เพราะเป็นเราที่ขุ่นใจ เพราะมีความเป็นเรา

เพราะฉะนั้นถ้ามีความเห็นถูก ความเข้าใจถูก พระธรรมก็จะรู้ว่าเสียเวลา เวลาของการที่จะเป็นกุศล ที่จะเข้าใจธรรม กลับพอกพูนอกุศล ด้วยความไม่รู้ เพราะฉะนั้นใครก็ยับยั้งไม่ได้เลย ที่จะไม่ให้กุศลเกิด หรือว่าไม่ให้อกุศลเกิด แต่จะบังคับให้เป็นเวลานั้นเวลานี้ ได้ไหม พอโกรธก็ให้กุศลเกิดเลย ให้รู้สภาพธรรมเลย ก็เป็นไปไม่ได้ แล้วแต่ว่ากำลังของปัญญามีมากเท่าไร ก็เพิ่มการที่จะละคลายอกุศลมากเท่านั้น

ผู้ฟัง กราบเรียนท่านอาจารย์ ในกลุ่มไลน์ก็มีการยกที่ท่านอาจารย์สนทนาธรรมว่า อภัยทาน การให้อภัย ก็คือ ไม่ต้องใช้อะไรเลย หมายถึงว่า ถ้าให้วัตถุทาน ก็ยังต้องมีเงินหรือว่าอะไรไปซื้อมา ก็มีวัตถุ แต่ก็ดูเหมือนว่า ถ้าสะสมมาที่จะไม่ให้อภัย ก็จะยากมากๆ ที่จะให้อภัย คือ จะผูกโกรธ ตรงนี้ดูเหมือนถ้าบอกว่าเครื่องพิสูจน์ความเข้าใจพระธรรมในชีวิตประจำวัน ในกรณีที่สะสมมาที่จะผูกโกรธ ก็ดูเหมือนจะให้อภัยยากมาก ความเข้าใจตรงนี้อย่างไร ถึงจะสามารถที่จะไปทำให้ การให้อภัยเกิดขึ้น

ท่านอาจารย์ ขณะที่ไม่อภัยให้ เป็นโทษกับใคร

ผู้ฟัง ผู้นั้น

ท่านอาจารย์ ก็สะสมไป ใครก็เอาออกไม่ได้ ตราบใดที่ยังไม่อภัย เพราะฉะนั้นปัญญา ใช่ไหม ที่เห็นโทษของอกุศล รู้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ได้เป็นประโยชน์อะไรเลยทั้งสิ้น กั้นกุศลด้วย