ขณะใดที่ระลึกได้ ขณะนั้นไม่นึกเป็นไปในเรื่องอื่น
ผู้ถาม ท่านอาจารย์เคยกล่าวว่าอย่าประมาทแม้กุศลเพียงเล็กน้อย กุศลที่ประกอบด้วยปัญญายังห่างไกล แต่ว่าลักษณะของกุศลที่ไม่ประกอบด้วยปัญญา แต่ว่ามีอกุศลสลับมีประโยชน์หรือคะ
สุ. จะทำอะไรคะ เรา ต้องการอย่างนั้น ต้องการอย่างนี้แม้ขณะที่ฟังพระธรรม ก็ยังต้องการกุศลประเภทไหน โดยที่ไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วกุศลก็คือจิตที่ดีเกิดขึ้น ดีก็คือไม่มีโลภะ ไม่มีโทสะ ไม่มีโมหะ เพราะฉะนั้นขณะที่กำลังฟัง เราฟังเพื่อที่จะเข้าใจสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง ไม่ใช่ฟังไปเพื่อเตรียมแผนการณ์ วันนี้เราจะทำกุศลประเภทไหน จะให้กุศลที่ประกอบด้วยปัญญาเกิดหรือว่าเวลาที่กุศลไม่ประกอบด้วยปัญญาเกิด แล้วจะทำยังไง ไม่ใช่อย่างนั้นเลย นี่คือการฟังด้วยความเป็นเราจะทำ แต่ว่าไม่ได้ฟังเพราะรู้ว่าเป็นธรรม เราไม่สามารถที่จะบังคับให้สภาพธรรมใดเกิดได้ แต่สภาพธรรมใดที่เกิดแล้วสามารถที่จะรู้ตามความเป็นจริงว่าขณะนั้นไม่ใช่เราเลย บังคับบัญชาไม่ได้ มีปัจจัยเกิดแล้ว เพราะฉะนั้นการฟังบ่อยๆ จะทำให้เราไม่คิดเรื่องอื่น แต่จะค่อยๆ เข้าใจลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏเพราะว่ากำลังมีลักษณะ ซึ่งขณะใดที่ระลึกได้ ขณะนั้นคือไม่นึกเป็นไปเรื่องอื่น เพราะเหตุว่าถ้านึกไปเรื่องอื่น ขณะนั้นไม่รู้ลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏ อันนี้ก็เป็นสิ่งที่อาจจะฟังแล้วก็ค่อยๆ เข้าใจขึ้นจะทำให้รู้ว่าขณะไหนกำลังรู้ตรงลักษณะที่เป็นสภาพธรรมที่ไม่ใช่การคิดเรื่องราว
ที่มา ...