ขณะที่กำลังฟังเข้าใจ

แต่ขณะที่กำลังฟังเข้าใจ ความเข้าใจนั้นละความไม่เข้าใจ ละความไม่รู้ ค่อยๆ ละไปด้วยความเข้าใจที่เพิ่มขึ้น นี่เป็นหนทางเดียวที่จะค่อยๆ ทำลายโลภะได้เพราะเหตุว่าโลภะนี่มีกำลังมาก อย่างที่กล่าวไว้แม้แต่เพียงจะให้ฟังหรือให้มาฟังก็ยาก กลับไปก็โลภะพากลับ นี่ก็แสดงให้เห็นว่ากว่าเราจะมีโอกาสได้อบรมเจริญปัญญาทีละเล็กทีละน้อยต้องรู้กำลังของโลภะ และก็รู้กำลังของอวิชชาด้วย ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้อะไรเลย แล้วก็มีใครคนหนึ่งมาบอกให้เราทำจนกระทั่งเราทำแต่ปัญญาไม่ได้รู้อะไรเลย ไม่ได้ละการไม่รู้ลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏ ทั้งๆ ที่สิ่งที่กำลังปรากฏกำลังมี รู้ยาก และละยาก

ที่มา ...

พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 231