ความจริงเดี๋ยวนี้

    ความจริงคือสภาพธรรมที่กำลังมีเดี๋ยวนี้ ซึ่งเกิดตามเหตุปัจจัย

    อ.อรรณพ เมื่อพูดถึงความจริงทีไร ท่านอาจารย์ก็มักจะบอกว่าเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่เดี๋ยวนี้เป็นขณะอื่น จะไม่เป็นความจริง

    ท่านอาจารย์ ถ้าไม่ใช่เดี๋ยวนี้ แล้วมีอะไร

    อ.อรรณพ มีความคิด

    ท่านอาจารย์ เดี๋ยวนี้หรือเปล่า

    อ.อรรณพ ความคิด ก็เดี๋ยวนี้

    ท่านอาจารย์ ถ้าไม่ใช่เดี๋ยวนี้ แล้วมีอะไร

    อ.อรรณพ ถ้าไม่ใช่เดี๋ยวนี้ แล้วมีอะไร ถ้าไม่ใช่เดี๋ยวนี้ ก็มีแต่เรื่องราว

    ท่านอาจารย์ เรื่องราว เป็นเดี๋ยวนี้หรือเปล่า

    อ.อรรณพ เรื่องราวที่คิดถึงเรื่องเมื่อวานก็ได้ ก็ไม่ใช่เดี๋ยวนี้

    ท่านอาจารย์ แล้วคิดเรื่องราวเดี๋ยวนี้ หรือเปล่า

    อ.อรรณพ มีความคิด ที่คิดเรื่องราว

    ท่านอาจารย์ เดี๋ยวนี้เป็นเรื่องราวของเมื่อวานนี้ เพราะคิดเดี๋ยวนี้

    อ.อรรณพ แม้จะคิดวางแผนข้างหน้า ก็มีความคิดเดี๋ยวนี้ ที่คิดเรื่องข้างหน้า

    ท่านอาจารย์ ถูกต้อง

    อ.อรรณพ เพราะฉะนั้นธรรมคือเดี๋ยวนี้จริงๆ

    ท่านอาจารย์ ทีละหนึ่งขณะ จิตใช่ไหมหรือเรา เห็นไหม กว่าจะแม้คิด ก็เป็นจิต ถ้าไม่มีเจตสิกเกิดร่วมด้วย จะคิดไหม คิดก็เกิดขึ้นไม่ได้ แล้วก็เจตสิกที่เกิด อะไรบ้าง สัญญาเจตสิกขณะนั้น คิดถึงอะไร กว่าจะรู้ว่าคิดก็คือจำ ถ้าไม่จำก็ไม่คิด

    อ.อรรณพ เพราะฉะนั้นความจริงก็คือเดี๋ยวนี้จริงๆ

    ท่านอาจารย์ แน่นอน นี่เป็นสิ่งซึ่งจะทำให้รู้ว่า ไม่มี แล้วมี แล้วหามีไม่ หามีไม่ตลอดในสังสารวัฏ หาอีกไม่ได้เลย หลงติดข้องในสิ่งที่ไม่มี เพราะเข้าใจผิดว่ามีอยู่

    อ.อรรณพ เพราะฉะนั้นไม่ว่าใครจะคิดผิด คิดถูกอย่างไร ก็เป็นความคิดที่กำลังมีในขณะนั้น

    ท่านอาจารย์ เพราะมีจิต และเจตสิกที่เกิดขึ้นคิด

    อ.อรรณพ นอกจากว่าเป็นธรรมเดี๋ยวนี้แล้ว ธรรมนั้นก็ต้องเป็นไปตามปัจจัย

    ท่านอาจารย์ แต่ละหนึ่งขณะ จะคิดยังไงก็ตามแต่ ก็ต้องเกิดเพราะเหตุปัจจัย เห็นแต่ละหนึ่งขณะ ได้ยินแต่ละหนึ่งขณะ ทั้งหมดคือจิตเกิดขึ้นแต่ละหนึ่งขณะ ตามเหตุตามปัจจัย อนัตตาตลอดทาง

    อ.อรรณพ ปัจจัยทั้งหลายก็เดี๋ยวนี้ ปัจจัยมีกี่ปัจจัย มีหลากหลายมากมาย

    ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นก็ต้องเข้าใจ

    อ.อรรณพ แล้วแต่ว่าปัจจัยไหน