สนใจฟังธรรม แต่เพื่อตัวเอง ไม่ใช่เพื่อความเข้าใจ
ไม่ทราบเราคิดอย่างไร เป็นสิ่งที่เรารู้ได้หรือเปล่า ประการหนึ่ง หรือว่าเป็นสิ่งที่เราคิดไปเรื่อยๆ ว่า คนนี้จะมืดมาแล้วสว่างไป คนนั้นสว่างมาแล้วจะมืดไป หรือสว่างมาสว่างไป อย่างนี้ แต่เราสามารถจะรู้จักตัวเอง เวลาได้ยินได้ฟังพระธรรม มีศรัทธาที่ได้สะสมมาแล้ว ที่เห็นประโยชน์ ที่เห็นว่าควรที่จะได้สะสมหรือเข้าใจเพิ่มขึ้น หรือว่าเราไม่ได้เห็นประโยชน์ของพระธรรมเลย แล้วเราเห็นระดับไหน ระดับที่เป็นผู้ที่ตรง สัจจะ จริงใจ และมั่นคงที่จะเข้าใจธรรม ไม่ใช่เพื่อเหตุอื่น
นี่เป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพราะเหตุว่าโลภะพร้อมที่จะให้เราเป็นอื่น หรือหลอกให้เห็นเป็นอย่างอื่นอยู่เรื่อยๆ โดยที่อาจจะคิดว่า เป็นผู้สนใจฟังธรรม แต่เพื่อตัวเอง ไม่ใช่เพื่อความเข้าใจ เพื่อที่จะรู้ความจริงที่ละกิเลส และมีความเข้าใจถูกต้องว่า ธรรมเป็นธรรม
เพราะฉะนั้นก็เป็นเรื่องที่ละเอียด และโดยฐานะ และอฐานะ ก็คือว่า เมื่อได้ฟังพระธรรมแล้ว เราจะสามารถรู้ได้ว่า เราสามารถเข้าใจสิ่งที่ได้ยินได้ฟังจริงๆ ระดับไหน แต่ขอให้เป็นความตรงในสิ่งที่ถูกว่า เป็นสิ่งที่ถูก สิ่งที่ผิดก็เป็นสิ่งที่ผิด เพราะว่าพระไตรปิฎกกว้างขวาง และลึกซึ้งมาก ยิ่งศึกษาก็ยิ่งเห็นความต่างกันของพระปัญญาของพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้ากับผู้ที่ก้าวไปสู่การฟังพระธรรมว่า แม้แต่ทรงแสดงเรื่องของธรรมให้ผู้ที่ได้ฟัง ได้มีศรัทธาที่จะเข้าใจสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ กว่าจะมั่นคงว่า ปัญญาที่จะรู้ความจริง ต้องรู้ความจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏ
ที่มา ...