เวลาโกรธ ลืมว่าเป็นธรรม

ผู้ฟัง เวลาโกรธ เราลืมไปว่าเป็นธรรม

สุ. แล้วเห็นเดี๋ยวนี้ ลืมหรือเปล่าว่าเป็นธรรม

ผู้ฟัง แล้วเวลาหายโกรธแล้ว ก็โกรธที่เพิ่งจะนึกว่า นี่เป็นธรรมนะ

สุ. เพราะฉะนั้นแม้ขณะได้ยินก็เป็นธรรม ก็ลืม ไม่ต้องไปถึงเวลาโกรธหรอกค่ะ ก็ลืมไปเรื่อยๆ ลืมหมด ฟังก็เข้าใจ ถึงเวลาก็ลืม ก็จะได้รู้ลักษณะว่า หลงลืมสติคืออย่างนี้ ที่ได้ยินได้ฟังว่าเป็นธรรม หายไปไหนหมด มีแต่ปัจจัยที่จะให้คิดว่า ทำไมเป็นอย่างนี้ ทำไมโกรธ ถ้าเข้าใจจริงๆ ก็คือว่า มีเหตุปัจจัยอย่างนี้ โกรธจึงเกิดขึ้นเป็นอย่างนี้ ไม่เป็นอย่างอื่น เกิดแล้วโกรธแล้ว ยังมีตัวตนจะไปแก้ จะไปทำสิ่งที่เกิดแล้วหมดแล้วด้วย เห็นไหมคะ การฟังถึงต้องฟังแล้วพิจารณาจนกระทั่งค่อยๆ เข้าใจสภาพธรรมขึ้น

ที่มา ...

พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 268