สติ
ผู้ฟัง สติ คือ สภาพที่ระลึกได้ วิตกเจตสิกที่สามารถระลึกได้นั้น ได้ทั้งกุศล และอกุศล ใช่ไหมครับ แล้วจะให้มีสติเกิดขึ้นได้อย่างไร ในเมื่อกุศลไม่เกิด
สุ. คุณวิจิตรพูดคำว่า “สติ” สติมีจริงๆ ใช่ไหมคะ เป็นธรรม ฝ่ายไหน
ผู้ฟัง ฝ่ายกุศล
สุ. ฝ่ายดีนะคะ เป็นโสภณ ฝ่ายดี จะเป็นฝ่ายไม่ดีได้ไหมคะ
ผู้ฟัง ไม่ได้
สุ. คุณวิจิตรลองคิดถึงไอศกรีม คิดถึงได้ไหมคะ
ผู้ฟัง ได้
สุ. เป็นสติหรือเปล่า
ผู้ฟัง ไม่ใช่สติ
สุ. ค่ะ เพราะฉะนั้นขณะใดที่สติเกิด ขณะนั้นเป็นกุศล เป็นจิตที่ดี ฝ่ายดี เช่นอะไรบ้าง
ผู้ฟัง นึกถึงการทำบุญ ทำทาน หรือการให้
สุ. ขณะที่ให้ ขณะที่วิรัติทุจริต นอกจากนั้นขณะนี้มีสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ คิดเรื่องอื่นก็ได้ เป็นสติหรือเปล่า
ผู้ฟัง ไม่ใช่
สุ. เพราะฉะนั้นถ้าเป็นสติ ขณะนั้นทำกิจอะไร เป็นธรรมฝ่ายดี คือ ขณะนี้ค่ะ คือ เราพูดเรื่องสติ แต่หาตัวสติไม่เจอ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร ใช่ไหมคะ แต่แม้ขณะนี้เอง ขณะที่เข้าใจ เป็นคุณวิจิตร หรือเป็นโสภณเจตสิก สภาพธรรมที่ดีงาม ซึ่งมีสติเจตสิกเกิดร่วมด้วยทุกครั้งที่จิตฝ่ายดีงามเกิดขึ้น
ผู้ฟัง ที่ผมเข้าใจคือ ในเมื่อนึกถึงรูปนั่ง
สุ. ขณะนี้มีสิ่งที่ปรากฏ นึกถึง ขณะนั้นเป็นสติหรือเปล่า
ผู้ฟัง ไม่ใช่
สุ. ค่ะ
ผู้ฟัง ผมก็เลยยังเข้าใจว่า มีสติระลึกถึงรูปที่ปรากฏทางตา หู จมูก ลิ้น กาย
สุ. ต้องฟังจนกระทั่งเข้าใจ ไม่สับสน แล้วสติจึงระลึกลักษณะด้วยความเข้าใจที่ถูกต้องด้วย
ที่มา ...