รูปรู้สึกแสบได้ไหม
ผู้ฟัง แสบที่ลูกตา เป็นร้อน หรือไม่
ท่านอาจารย์ รูปธรรมคืออะไร
ผู้ฟัง คือความแสบ
ท่านอาจารย์ ความหมายของรูป หรือธรรมที่เป็นรูปคืออะไร
ผู้ฟัง สภาพที่ไม่รู้
ท่านอาจารย์ ไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้สึกด้วย รูปเจ็บไหม
ผู้ฟัง รูปไม่เจ็บ
ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นแสบเป็นรูป หรือไม่
ผู้ฟัง แสบไม่ใช่รูป แล้วแสบเป็นอะไร
ท่านอาจารย์ รู้สึก
ผู้ฟัง เป็นความรู้สึก
ท่านอาจารย์ มีจริงๆ หรือไม่
ผู้ฟัง มีจริง
ท่านอาจารย์ สิ่งที่มีจริง และเป็นสภาพรู้ ไม่ใช่เรา เพราะฉะนั้นแสบนี่เป็นอะไร
ผู้ฟัง เป็นเย็น หรือร้อน อ่อน หรือแข็ง ใช่ไหม
ท่านอาจารย์ ไม่ใช่ เย็นนั่นเป็นรูป เย็นไม่รู้อะไรเลย ร้อนก็ไม่รู้อะไรเลย แข็งก็ไม่รู้อะไรเลย จะเอาอะไรไปกระทบแข็ง แข็งก็ไม่รู้สึก
ผู้ฟัง สุดท้ายแค่รู้แสบ ก็เหลืออยู่แค่ ๒ คือ จิตกับเจตสิก
ท่านอาจารย์ ไม่ใช่รู้แสบ ลักษณะที่แสบ ความเเสบมีไหม
ผู้ฟัง มี
ท่านอาจารย์ รูปรู้สึกแสบได้ไหม
ผู้ฟัง รูปรู้สึกแสบไม่ได้ แสบก็เป็นแสบ
ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นแสบเป็นอะไร เมื่อไม่ใช่รูป
ผู้ฟัง ก็ต้องเป็นนาม
ท่านอาจารย์ นี่ตอบโดยคิดใช่ไหมว่าเมื่อไม่ใช่รูป ก็เป็นนาม แต่ความรู้สึกขณะนั้นมี เปลี่ยนไม่ได้เลย ลักษณะที่รู้สึก ไม่ต้องใช้คำว่า “เวทนา” ไม่ต้องใช้คำว่า “นามธรรม” ไม่ต้องใช้คำว่า “แสบ” กำลังมีแสบให้ค่อยๆ เข้าใจ จนกว่าจะถึงกาละที่รู้ว่าแสบเป็นสภาพธรรมอย่างหนึ่ง ไม่ใช่แข็ง ไม่ใช่ร้อน ไม่ใช่ไหว ไม่ใช่ตึง นั่นแหละจะรู้สึกแสบด้วยตัวเอง ตำราจะมากางสักเท่าไร ก็ยังไม่รู้จักแสบใช่ไหม ยังตอบผิดๆ ถูกๆ ว่า เเสบเย็น หรือแสบร้อน หรือแสบแข็ง แต่ความจริงไม่ใช่เลย จนกว่าสภาพนั้นปรากฏ แล้วลักษณะนั้นปรากฏซึ่งต่างกับลักษณะที่แข็ง เพราะว่าแสบไม่ใช่แข็ง
ผู้ฟัง แสบเป็นอาการรู้
ท่านอาจารย์ เป็นความรู้สึกใช่ไหม แสบสบายไหม
ผู้ฟัง ไม่สบาย
ท่านอาจารย์ เป็นความรู้สึกที่ไม่สบายทางไหน ทางใจ หรือทางกาย
ผู้ฟัง ทางกาย
ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นความรู้สึกที่ไม่สบายกาย มีแน่นอน ต้องอาศัยกายปสาท ความรู้สึกนั้นจึงเกิดได้
ผู้ฟัง แล้วอณูที่ทำให้เราแสบ เป็นรูป หรือไม่
ท่านอาจารย์ สภาพที่ไม่ใช่สภาพรู้ มองเห็น หรือมองไม่เห็นทั้งหมดเป็นรูปธรรม
ที่มา ...