พระนิพพานประเสริฐกว่าทาน
ใน ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ ทานสูตร
ข้อความต่อไปในพระสูตรนี้มีว่า
ในลำดับนั้นแหละ เทวดาอื่นอีก ได้เปล่งอุทานนี้ในสำนักพระผู้มีพระภาคว่า
ข้าแต่พระองค์ผู้ไม่มีทุกข์ ทานยังประโยชน์ให้สำเร็จได้แล แม้เมื่อของมีอยู่น้อย การให้ทานได้เป็นการดี ทานที่ให้แม้ด้วยศรัทธาก็ให้ประโยชน์สำเร็จได้ ทานที่ให้แก่บุคคลผู้มีธรรมอันได้แล้วยิ่งเป็นการดี
อนึ่ง ทานที่บุคคลเลือกให้ยิ่งเป็นการดี อนึ่ง ความสำรวมแม้ในสัตว์ทั้งหลายยิ่งเป็นการดี บุคคลใดประพฤติเป็นผู้ไม่เบียดเบียนสัตว์ทั้งหลายอยู่ ไม่ทำบาปเพราะกลัวความติเตียนแห่งผู้อื่น บัณฑิตทั้งหลายย่อมสรรเสริญบุคคลซึ่งเป็นผู้กลัวบาป แต่ไม่สรรเสริญบุคคลผู้กล้าในการทำบาปนั้น สัตบุรุษทั้งหลายย่อมไม่ทำบาปเพราะความกลัวบาปอย่างแท้จริง
กุศลเพิ่มขึ้นเป็นขั้นๆ ซึ่งต้องเห็นโทษของอกุศลแม้เพียงเล็กน้อย จึงจะเป็นผู้ที่รังเกียจ กลัวบาปอย่างแท้จริง
ข้อความต่อไปมีว่า
ในลำดับนั้นแหละ เทวดาอื่นอีก ได้กล่าวคำนี้กับพระผู้มีพระภาคว่า
ข้าแต่พระผู้มีพระภาค คำของใครหนอแลเป็นสุภาษิต
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
คำของพวกท่านทั้งหมดเป็นสุภาษิตโดยปริยาย แต่ว่าพวกท่านจงฟังซึ่งคำของเราบ้าง
ก็ทานอันบัณฑิตสรรเสริญแล้วโดยส่วนมากโดยแท้ ก็แต่ธรรมบท (คือ นิพพาน) แลประเสริฐกว่าทาน เพราะว่าสัตบุรุษทั้งหลายผู้มีปัญญาในกาลก่อนก็ดี ในกาลก่อนกว่าก็ดี บรรลุซึ่งนิพพานแล้วแท้จริง
จะเห็นได้ว่า พระธรรมสมบูรณ์ตั้งแต่ขั้นต้นจนถึงขั้นสุดท้าย เพราะว่าพระผู้มีพระภาคทรงจบพระสูตรนี้ลงด้วยพระนิพพาน ซึ่งเป็นธรรมบทที่ประเสริฐกว่าทาน ไม่พ้นไปจากการกล่าวถึงพระนิพพาน
mี่มา ...