สมถะก็ต้องเห็นถูกในขณะที่จิตเป็นกุศล

สัมมาทิฏฐิ ก็คือความเห็นถูกต้อง อย่างคนที่อบรมเจริญสมถภาวนาก็ต้องมีความเห็นถูกว่า ขณะใดเป็นอกุศลจิต ขณะใดเป็นกุศลจิต ถ้าไปนั่งนิ่งเฉยๆ ขณะนั้นเขาจะไม่มีสติสัมปชัญญะ ไม่มีปัญญาที่รู้ว่า ขณะนั้นเป็นโลภมูลจิต ทำไมไปนั่งนิ่งเฉยๆ แต่ว่าขณะใดก็ตาม จิตซึ่งเกิดเพราะเหตุปัจจัย ที่เป็นโลภะบ้าง เป็นโทสะบ้างในวันหนึ่งๆ สติสัมปชัญญะระลึกตรงจิตนั้นได้ แล้วเห็นว่าเป็นโทษ นั่นคือสัมมาทิฏฐิ