พุทธการกธรรม : ศีลบารมี


    สำหรับบารมีที่ ๒

    ข้อความต่อไปมีว่า

    อันพุทธการกธรรมนั้น จักมีเพียงเท่านี้ก็หามิได้ เราจักเลือกเฟ้นธรรมอันเป็นเครื่องบ่มพระโพธิญาณอื่นอีก เมื่อเราเลือกเฟ้นในกาลนั้น ได้พบศีลบารมี ที่พระพุทธเจ้าผู้แสวงหาซึ่งคุณอันยิ่งใหญ่แต่ครั้งก่อนได้บำเพ็ญอบรมกันมา เป็นพุทธการกธรรมข้อที่ ๒ สอนตนว่าดังนี้

    เธอจงบำเพ็ญศีลบารมี อันเป็นพุทธการกธรรมข้อที่ ๒ สมาทานไว้ให้มั่นต่อไป ถ้าเธอปรารถนาจะบรรลุโพธิญาณ อันจามรีเมื่อขนข้องอยู่ในที่ไหนๆ ย่อมยอมตายในที่นั้นๆ ย่อมไม่ยอมเสียหาง ฉันใด เธอก็จงเป็นเหมือนฉะนั้น จงบำเพ็ญศีลให้บริบูรณ์ทั้ง ๔ ภูมิ จงรักษาศีลให้มั่นทุกเมื่อ ดุจจามรีรักษาหาง ฉะนั้นแล

    ท่านผู้ฟังเคยคิดถึงเรื่องที่จะบำเพ็ญศีลบารมีบ้างไหม คือ มีความตั้งใจมั่นที่จะละเว้นทุจริต รักษาแม้ศีล ๕ ให้มั่นคง ซึ่งก็ต้องเป็นผู้ที่เด็ดเดี่ยว อาจหาญ ร่าเริง ในการที่จะประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมที่จะให้เป็นผู้รักษาศีล เพราะแม้แต่จามรี เมื่อขนข้องอยู่ในที่ไหนๆ ย่อมยอมตายในที่นั้นๆ ย่อมไม่ยอมเสียหาง ฉันใด เธอก็จงเป็นเหมือนฉะนั้น

    ไม่ว่าจะเสียลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ก็อย่าเสียศีล มีความตั้งมั่นคงที่จะเห็นคุณค่าว่า ศีลประเสริฐกว่าลาภ ยศ สรรเสริญ และสุขทั้งหลาย

    ที่มา ...

    แนวทางเจริญวิปัสสนา ครั้งที่ 736


    หมายเลข 2227
    31 ธ.ค. 2566