ทำไมพระพุทธองค์ไม่ให้ท่องพระไตรปิฎก

ผู้ฟัง ทำไมถึงไม่ทำง่ายๆ

ท่านอาจารย์ นี่ก็เป็นเรื่องที่น่าคิด เพราะได้ยินได้ฟังอย่างโน้นบ้างอย่างนี้บ้าง ก็เป็นแนวทางให้คิดต่างๆ เรื่องที่ว่าอีกนาน ก็เพราะเหตุว่าแต่ละคนอยากจะเร็ว ยิ่งยากก็ยิ่งนาน เพราะเหตุว่าความอยากนั้นก็เป็นอกุศล แต่ถ้ามีปัญญาเกิดแทนความอยาก จะเร็วหรือจะช้า วันนี้ความอยากของเราเท่าไรตั้งแต่ตื่นลืมตา ทันทีที่ลืมตา โลภะไม่ได้จากไปเลย เริ่มตั้งแต่ลุกขึ้นมาแปรงฟันล้างหน้า ทำงาน เห็นโน่นเห็นนี่ รับประทานอาหาร ใส่เกลือ พริกไทย ปรุงรสต่างๆ ความอยากมีมากขนาดนี้ แล้วถ้าปัญญาแทนที่ความอยากเหล่านั้นจะไม่ช้าเลย แต่เพราะเหตุว่าทั้งๆ ที่ความอยากตั้งแต่เช้า พอวันนี้ตั้งแค่นี้จนถึงเย็น เมื่อวานนี้อีก ตั้งแต่เกิดมาจนถึงเดี๋ยวนี้ แล้วเราก็บอกว่า ปัญญาดูแสนไกล และช้ามาก ก็ปัญญาไม่เกิดอย่างโลภะ แล้วจะให้เร็วได้อย่างไร แล้วถ้าให้เทียบดู ก็ไม่ได้มีชาตินี้ชาติเดียว แต่ถ้าระลึกถึงผู้ฟังในอดีต มีโลภะอย่างเรา มีโทสะอย่างเรา บางคนไปเฝ้าพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยความโกรธ แต่เมื่อได้ฟังพระธรรม ผู้นั้นก็รู้ว่าตัวเองผิด และคนที่ไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคก็เป็นปุถุชน แต่เมื่อไปเฝ้าบ่อยๆ ได้ฟังบ่อยๆ ได้อบรมเจริญปัญญาบ่อยๆ ชาติหนึ่งหรืออาจจะเป็นชาตินั้นก็ได้ ก็ได้เป็นพระอริยบุคคล

เพราะฉะนั้น เราไม่อยากเป็นพระอริยบุคคล โดยไม่รู้อะไรทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ แล้วจะให้ปฏิบัติอะไร โดยที่ปัญญาไม่สามารถรู้ลักษณะของสภาพธรรมในขณะนี้ จะเอาไหม หรือใครจะให้เป็นพระโสดาบัน พระสกทาคามี โดยไม่รู้อะไรเลย จะเอาไหม หรือใครบอกว่า ทำอย่างนี้แล้วเร็วดี จะเอาไหม โดยปัญญาไม่เกิดเลย ขั้นฟังก็ไม่รู้ว่า ปัญญารู้อะไร ขั้นอบรมให้ปัญญาเกิดก็ไม่มี