เสกขบุคคล กับ อเสกขบุคคล

การศึกษาจัดโดยอาศัยอ่านก็ได้ ฟังก็ได้ตรึกตรอง พิจารณาให้ถูกต้องตามความเป็นจริง ตามเหตุตามผล ชื่อว่าเป็นการศึกษา ในพระพุทธศาสนามี ๒ คำ คือเสขบุคคล กับ อเสขบุคคล ถ้าอเสขบุคคลหมายความถึงผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก มีประเภทเดียว คือ พระอรหันต์ คือท่านได้กระทำกิจของท่านเสร็จแล้ว กิจของท่านก็คือดับกิเลสหมด ไม่มีเหลือเลย ไม่ต้องมาทำกิจแหม! ฉันกำลังโกรธ ทำยังไงถึงจะไม่โกรธ ทำยังไงความโลภฉันจะน้อยลง หรืออะไรๆ ไม่ต้องมาทำอะไรๆ อย่างนี้อีก เพราะเหตุว่าไม่มีแม้เชื้อของอกุศลที่จะเกิด เพราะว่าดับหมดเป็นพระอรหันต์ เพราะฉะนั้นเราต้องเข้าใจว่า แม้แต่ความหมายของคำว่า “อรหันต์”เป็นผู้ที่ได้อบรมเจริญปัญญาดับกิเลสแล้ว สามารถที่จะมีปัญญาถึงขั้นที่จะดับกิเลสหมด มีหนทางใดไหม หนทางนั้นถูกไหม ทำได้จริงๆไหม ถ้ามีหนทางก็ค่อยๆอบรมไป จนกระทั่งพิสูจน์ด้วยตัวเองว่า สามารถที่จะเกิดปัญญาที่จะเข้าใจจนกระทั่งดับกิเลสได้จริงหรือเปล่า แต่สภาพธรรมเป็นจริงอย่างไรก็เป็นจริงอย่างนั้น