เจตนาเจตสิกไม่ใช่องค์หนึ่งองค์ใดในมรรคมีองค์ ๘

ผู้ฟัง สำหรับเรื่องเจตนา แสดงว่า ไม่ใช่มรรคมีองค์ ๘ ทีนี้เจตนาในการให้ก็คือตั้งใจที่จะให้ เจตนาที่เป็นไปในศีล ก็เป็นเจตนาที่จะงดเว้น ทีนี้เจตนาในสติปัฏฐาน เป็นเจตนาอะไรครับ

ท่านอาจารย์ คนที่ตั้งใจจะทำ โดยไม่รู้ว่า แท้ที่จริงแล้วทำไม่ได้ เพราะฉะนั้น ไม่ใช่มรรคมีองค์ ๘ เจตนาเจตสิกไม่ใช่องค์หนึ่งองค์ใดในมรรคมีองค์ ๘ เลย

ผู้ฟัง เพราะฉะนั้น ขณะที่อบรมเจริญสติปัฏฐาน เหมือนเจตนาไม่มีความสำคัญ

ท่านอาจารย์ เจตสิกอื่นทั้งหมดเป็นสหชาตปัจจัย ขาดไม่ได้เลย แต่ที่เป็นองค์มรรค ที่จะเป็นหนทางดำเนินไปสู่การรู้แจ้งสภาพธรรมที่กำลังปรากฏต้องมี ๘ ซึ่งปกติมี ๕

ผู้ฟัง แต่เจตนาที่เกิดกับสติปัฏฐาน ขณะนั้นก็เป็นกุศลกรรม ใช่ไหมครับ

ท่านอาจารย์ เป็นกรรมแน่นอน เป็นตัวกระทำ โดยหน้าที่ โดยกิจของเจตนาเจตสิก แต่ไม่ใช่หนทาง คือไม่ใช่มรรค มิฉะนั้นแล้วทุกคนก็อาศัยเจตนา

ผู้ฟัง อยากให้ท่านอาจารย์ชี้ความต่างกันระหว่างเจตนาในการตั้งใจทำ กับเจตนาที่สติปัฏฐานเกิด

ท่านอาจารย์ ขณะนั้นมีปัญญาหรือเปล่าที่ตั้งใจทำ เป็นเราหรือเปล่า หรือว่าเป็นปัญญา

ผู้ฟัง อันนี้จะต่างกันอย่างไร เพราะขณะที่ให้ทานก็มีปัญญาได้ ขณะรักษาศีลก็มีปัญญา

ท่านอาจารย์ ปัญญาระดับไหนคะ

ผู้ฟัง ระดับที่ยังเป็นตัวตน ตัวเรา

ท่านอาจารย์ ก็ยังไม่ใช่สติปัฏฐาน