ปุพพจริยา กับ อนันตริยกรรม

ผู้ฟัง อย่างในทางโลก ทางสังคมทางกฎหมาย ถ้านาย ก. ยกปืนขึ้นมาจะยิง เจตนาจะยิงนาย ข. บุพพเจตนาของเขาก็คือยิงนาย ข. และเมื่อลั่นปืนไปแล้วพลาดไปถูกบิดาของนาย ก. เอง ตามกฎหมายไม่ถือว่าผิดฐานฆ่าบิดา ทีนี้ทางธรรมเท่าที่ฟังอาจารย์ก็คงจะเหมือนกัน

ท่านอาจารย์ เดี๋ยวค่ะ ฆ่าใครคะ ลูกปืนนั้นฆ่าใคร

ผู้ฟัง ก็เป็นบิดา แต่ทางกฎหมายไม่ถือว่าฆ่าบิดา ไม่เป็นอนันตริยกรรม

ท่านอาจารย์ แล้วความจริงคือฆ่าใคร

ผู้ฟัง ความจริงจะฆ่านาย ข. บุพพเจตนาจะฆ่านาย ข.

ท่านอาจารย์ แต่ใครตาย

ผู้ฟัง ก็บิดาตาย

ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นฆ่าใคร

ผู้ฟัง ก็พลาดไปฆ่าบิดาเข้า แต่บุพพเจตนาไม่มี เขาจะยิงนาย ข.

ท่านอาจารย์ บุพพเจตนา คือ เจตนาฆ่า

ผู้ฟัง แล้วอย่างนี้ถือว่า อนันตริยกรรม

ท่านอาจารย์ แน่นอนค่ะ

ผู้ฟัง การกระทำปิตุฆาตบิดา

ผู้ฟัง ถามในลักษณะที่ผู้ทำร้ายเขามีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ แต่เป็นมิจฉาทิฏฐิ แต่ในกรณีที่ผมจะถามท่านอาจารย์ ผู้ฆ่ากระทำปิตุฆาตหรือมาตุฆาต โดยที่เขาขาดสติสัมปชัญญะ เรียกภาษาธรรมดา คือ วิกลจริต ผลก็คือครุกรรมในฝ่ายชั่วเหมือนกัน คือ ฆ่าบิดามารดา จะต้องรับผลของกรรม ผลของวิบากในชาติปัจจุบันหรือเปล่า

ท่านอาจารย์ ในชาติปัจจุบันนี้ให้ผลน้อยมาก ไม่เหมือนในชาติต่อไป เหมือนดอกไม้ย่อมให้ผลเพียงเป็นดอกไม้ ไม่ใช่เป็นผลไม้ซึ่งจะสืบต่อพันธ์ไม้นั้นต่อไปอีก

เพราะฉะนั้นบาปหรือบุญที่ให้ผลในปัจจุบันย่อมน้อยกว่า มีกำลังที่จะให้ผล และให้ผลน้อยกว่าบาปหรือบุญที่จะให้ผลในชาติต่อไป ซึ่งอาจทำให้เกิดในสุคติภูมิหรือทุคติภูมิได้ และผลของกรรมก็ย่อมติดตามให้ผลมากกว่า

ถ้าให้ผลในปัจจุบันชาติก็เพียงเล็กน้อย

ผู้ฟัง คนบ้าฆ่าบิดามารดา ถือว่าให้ผลน้อยในชาตินี้หรือครับ

ท่านอาจารย์ กรรมมีโอกาสให้ผลทั้งในชาตินี้ หรือในชาติต่อไป คือ ชาติหน้า หรือในชาติต่อจากนั้นไปอีก

ผู้ฟัง ในกรณีของครุกรรมที่กล่าวกันว่า ฆ่าบิดามารดา ๑ ฆ่าพระอรหันต์ ๑ และอะไรต่ออะไร กระผมจำได้ไม่หมด ปรากฏว่า กรรมประเภทนี้ถ้าเผื่อใครประพฤติปฏิบัติแล้ว ต้องได้รับวิบากในชาตินั้น ในปัจจุบันชาติเสมอ

ท่านอาจารย์ ไม่จำเป็นค่ะ

ผู้ฟัง ยกเว้นว่า ผู้กระทำนั้นวิกลจริต

ท่านอาจารย์ ที่ว่าเป็นอนันตริยกรรม คือ ให้ผลในชาติต่อไป โดยกรรมอื่นไม่สามารถจะขัดขวางได้ เช่น ถ้าฆ่าบิดา เมื่อจุติ เคลื่อนจากความเป็นบุคคลนี้แล้ว ทำให้ปฏิสนธิในนรก ในอบายภูมิ โดยไม่มีกรรมอื่นมาขัดขวาง จึงเป็นอนันตริยกรรม คือ กรรมที่ให้ผล โดยที่กรรมอื่นไม่สามารถจะขัดขวางได้ แม้ว่าจะทำบุญสักเท่าไรก็ตาม ก็ไม่สามารถที่จะขัดขวางอนันตริยกรรมที่จะให้ผล