เจ้ากรรมนายเวรเป็นเพียงความคิด

ท่านอาจารย์ ทุกท่านเป็นผู้ที่ได้รับกรรมของตนเอง ในปัจจุบันชาติจำได้ไหมว่า ได้ทำกรรมอะไรไว้บ้าง เป็นเจ้ากรรมนายเวรของใครบ้าง จำได้ไหม

ผู้ฟัง บางทีก็จำได้ ไปทำอะไรใครไว้ให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจ ก็ขออโหสิเขาไป

ท่านอาจารย์ ถ้าคนนั้นสิ้นชีวิตไปแล้ว ไปเกิดเป็นอีกบุคคลหนึ่ง ยังจะถือว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวรของคนเก่าอยู่หรือเปล่า

ผู้ฟัง อันนี้ไม่รู้ได้หรอกครับ

ท่านอาจารย์ คือแต่ละคนไม่ได้มีกรรมเดียว ได้กระทำกรรมกันมาก มีการฆ่าสัตว์ นี่คือกระทำกรรม และท่านคิดว่าสัตว์นั้นเป็นเจ้ากรรมนายเวรของท่านหรือเปล่า และสัตว์นั้นจะจำได้ไหมว่า เคยถูกท่านฆ่า เวลาที่สัตว์เช่นไก่ตัวหนึ่งตาย แล้วไปเกิดใหม่เป็นมนุษย์ สัตว์ตัวนั้นยังจะสามารถจำได้ไหมว่า เขาสามารถเป็นเจ้ากรรมนายเวรของท่าน

ผู้ฟัง คงจำไม่ได้แน่นอน

ท่านอาจารย์ ก็จำกันไม่ได้ทั้งนั้น คือ คนที่กระทำกรรมก็จำไม่ได้ว่าได้เคยกระทำกรรมกับบุคคลนี้ เพราะตัวเองก็ไปเกิดใหม่ เพราะฉะนั้นก็ลืมไปแล้วว่าชาติก่อนได้เคยกระทำกรรมอะไรไว้กับใคร และเป็นเจ้ากรรมนายเวรของใคร ก็จำไม่ได้อีก เพราะจำเรื่องของชาติก่อนไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นเรื่องเจ้ากรรมนายเวรก็เป็นเรื่องความคิด ต่างคนต่างก็เป็นเจ้ากรรมนายเวรกันทั้งนั้นถ้าโดยลักษณะนั้น ในสังสารวัฏฏ์ใช่ไหม

ผู้ฟัง ใช่ครับ เราไม่สามารถจะรู้ได้เพราะไม่มีญาณหยั่งถึง แต่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านทรงทราบ

ท่านอาจารย์ แล้วอย่างไรกับเจ้ากรรมนายเวร เช่นไก่ที่ถูกฆ่าไป ๑ ตัว ไก่ตัวนั้นซึ่งไปเกิดใหม่ก็ไม่รู้ตัวเองไปเป็นเจ้ากรรมนายเวรของใครในชาติก่อน แม้เราเองในชาตินี้ก็ไม่รู้ว่า เราเคยเจ้ากรรมนายเวรของใครในชาติก่อน

เพราะฉะนั้นใครที่กำลังอุทิศส่วนกุศลให้เรา ซึ่งอาจจะเคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเขาในชาติก่อน เราก็ไม่รู้อีก เพราะเหตุว่าชาตินี้เราจำชาติก่อนไม่ได้เลย

ชาติก่อนก็เหมือนกับชาตินี้ คือเราก็ได้ทำกรรมเวรไว้ เราเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเขา เราก็ยังจำไม่ได้ เขาเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเรา พอเขาเกิดใหม่ เขาก็จำไม่ได้อีก ต่างคนต่างก็จำกรรมกันไม่ได้ทั้งนั้น แล้วจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันอย่างไร

ผู้ฟัง อย่างที่ผมกราบเรียนแล้วว่า เป็นเรื่องของภาษา ตามความเข้าใจของกระผม ผมคิดว่า เราจำไม่ได้หรอกว่า เราไปทำอะไรใครไว้ แต่เราเชื่อว่า เราคงเคยไปกระทำใครไว้ เดี๋ยวนี้เรามีจิตที่คิดว่าบริสุทธิ์ ก็คิดว่าจะแผ่ส่วนกุศล เป็นภาษาเราก็ตั้งว่า อันนั้นเราเรียกว่า เจ้ากรรมนายเวร

ท่านอาจารย์ ขอประทานโทษนะคะ ท่านที่นั่งอยู่ในห้องนี้ เคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรของท่าน

ผู้ฟัง บ้างหรือเปล่า

ผู้ฟัง อันนี้ตอบแทนได้ว่า ไม่มีใครรู้ใครทั้งสิ้น

ท่านอาจารย์ แต่อุทิศส่วนกุศลให้ทุกวัน และเขาจะทราบไหมว่า ท่านอุทิศส่วนกุศลให้ เพราะเขาไม่รู้

ขณะที่อยู่ในชาตินี้ พบใครก็ไม่รู้ว่าเคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรต่อกันหรือเปล่า เพราะฉะนั้นแทนที่จะนึกถึงว่าเคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรหรือไม่ก็ตามแต่ แต่แทนที่จะมีเวรโดยการผูกโกรธ ก็เป็นผู้มีเมตตาต่อกันทันที จึงหมดเวรได้ ไม่ใช่ว่าต้องไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร โดยที่ไม่รู้ว่าท่านที่กำลังนั่งอยู่ในที่นี้ จะเป็นกี่ท่านก็ตาม อาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรก็ได้ ทั้งๆ ที่อุทิศส่วนกุศลให้ก็ยังไม่รู้ว่า มีใครอุทิศส่วนกุศลให้บ้าง

อย่าลืมนะคะ ที่จะคิดเรื่องเจ้ากรรมนายเวร ก็อย่างที่เห็นๆ กันนี่แหละค่ะ ก็ไม่ทราบว่า เคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันในชาติไหน

ถ้าคิดว่าในสังสารวัฏฏ์อาจจะเคยเป็นในชาติหนึ่งชาติใด ก็มีเมตตาต่อผู้ที่กำลังพบ กำลังเห็นทันที แทนที่รอโอกาสว่า ไปทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นใคร อยู่ที่ไหน และมองไม่เห็น