พาลปุถุชน - กัลยาณปุถุชน - พระโสดาบัน

เพราะฉะนั้นสำหรับปุถุชนซึ่งเป็นผู้ที่หนาแน่นด้วยกิเลส ด้วยความไม่รู้และถ้าเป็นปุถุชน ผู้ไม่ได้สดับ คือ ไม่ได้ฟังพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคตรัสรู้และทรงแสดงโดยละเอียด ก็ไม่มีปัจจัยที่จะให้รู้สภาพธรรมว่า ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่สัตว์ไม่ใช่บุคคล เป็นแต่เพียงสภาพธรรมแต่ละอย่าง เมื่อเป็นพาลปุถุชน ไม่ใช่กัลยาณปุถุชน จึงไม่ใช่เสกขบุคคล

เพราะเหตุว่าข้อความในอรรถกถาอธิบายว่า ที่ปุถุชนไม่ใช่เสกขบุคคล เพราะเหตุว่าไม่มีปัญญาที่จะเรียนผู้ที่จะเรียนอะไรได้ต้องเป็นผู้ที่มีปัญญาจึงจะสามารถเรียนได้ ตามโรงเรียนสามัญทั่ว ๆ ไป ผู้ที่จะเรียนได้ก็ต้องเป็นผู้ที่มีปัญญา เพราะฉะนั้นผู้ที่ยังไม่ใช่พระโสดาบัน หรือไม่ใช่กัลยาณปุถุชนผู้ได้สดับ

ข้อความในอรรถกถาจึงได้อธิบายว่า ที่ชื่อว่ายังไม่ใช่เสกขบุคคล เพราะเหตุว่ายังไม่มีแม้ปัญญาเพียงที่จะเรียนหรือที่จะศึกษา แต่สำหรับพระโสดาบันบุคคล ท่านเป็นผู้ที่มีปัญญาที่จะศึกษาต่อไป จนกระทั่งถึงความเป็นพระอรหันต์