จิตที่อนุโมทนาในกุศลเป็นกุศลจิต

การอุทิศกุศล เวลาที่เราทำบุญกุศลแล้วอุทิศส่วนกุศลให้คนอื่น ไม่ใช่เขารับกุศลของเราเอาไป ไม่ใช่ในลักษณะของไปรษณีย์ แต่ต้องหมายความว่าเมื่อผู้นั้นรู้ และเกิดกุศลจิตของตัวเองที่อนุโมทนาในกุศลของคนอื่น จิตที่ผ่องใสที่อนุโมทนาในกุศล ในคุณความดีของคนอื่น ขณะนั้นเป็นกุศลจิต เพราะฉะนั้นการที่ถามว่า แล้วจะได้บุญไหม ไม่ได้บุญไหม จะถึงผู้นั้นไหม ถึงผู้นี้ไหม ไม่ใช่ถึงเหมือนกับหยิบยื่นให้ แต่เพราะการที่เขารู้ และเขาอนุโมทนาหรือไม่อนุโมทนา ถ้าเขาไม่อนุโมทนา เขาก็ไม่เกิดกุศลของเขาเอง แต่ถ้าเป็นปัจจัยให้กุศลจิตของเขาเกิดอนุโมทนาเมื่อไร เมื่อนั้นก็เป็นกุศลของเขา ซึ่งเมื่อมีกุศลเกิดขึ้น ต่อไปก็จะมีผลของกุศลเกิด