อัตตสัญญาทรงจำยึดมั่นสิ่งที่เห็น

คิดถึงสิ่งที่กำลังปรากฏทางตา เราก็บอกว่าเราเห็นคน ทั้งๆ ที่ขณะนั้นเราคิดถึงรูปร่างสีสันของสิ่งที่ปรากฏ เพราะฉะนั้นจริงๆ แล้ว เรามีอัตตสัญญา ความทรงจำยึดมั่นในสิ่งที่เห็นในความจำของเราว่าต้องเป็นคนที่เราเห็น แต่แท้ที่จริงแล้วถ้าจะวิจัยวิเคราะห์ออกไปอย่างละเอียดแล้ว เห็นเพียงสิ่งที่ปรากฏทางตาแล้วนึกถึงสิ่งนั้นเท่านั้นเอง เราว่าเราเห็นคน แต่ความจริงเห็นสิ่งที่ปรากฏทางตา