ฟังให้เข้าใจว่าเป็นธรรม

และก็สามารถที่จะรู้ได้ขณะที่กำลังเห็นอาศัยตา นี่ก็รู้จิตประเภทหนึ่ง ขณะที่ได้ยิน จิตไม่ใช่เห็น แต่ได้ยิน อาศัยอะไร อาศัยหู ก็อีกประเภทหนึ่งแล้ว ฟังให้เข้าใจว่าเป็นธรรม ไม่ใช่ตัวเราสักขณะเดียว และชื่อก็ค่อยๆ จำได้ เพราะเข้าใจ ท่องโดยไม่รู้เรื่อง โดยไม่เข้าใจ แต่จากการฟังเข้าใจการเกิดดับสืบต่อของจิต ซึ่งใครก็ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงได้ และปัญญาของใครจะรู้ได้แค่ไหน หรือว่าเริ่มเข้าใจ แต่ยังไม่ได้รู้จักตัวจิต ทั้งๆ ที่พูดถึงจิตตลอดเวลา และจิตก็เกิดขึ้นตลอดเวลาด้วย

ในขณะนี้น่าอัศจรรย์ไหมคะ จิตประเภทหนึ่ง เกิดขึ้นมีเจตสิกเกิดร่วมด้วยแล้วก็ดับไปเร็วมาก ไม่มีใครสามารถที่จะไปรู้ได้เลย จิตอื่นก็เกิดสืบต่อแล้ว มีเจตสิกตามประเภทของจิตนั้นๆ แล้วก็ดับไปแล้ว ก็เป็นอย่างนี้

เพราะฉะนั้นการฟังเพื่อให้เกิดความเห็นถูก ซึ่งเป็นปัญญาเจตสิก ที่จะละความไม่รู้ สามารถที่จะละคลายการยึดถือสภาพธรรมที่ปรากฏว่าเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด หรือเป็นเรา เป็นตัวตน