ระลึกถึงพระธรรมช่วยให้จิตสงบหรือไม่

ชีวิตประจำวันสำคัญที่สุด การที่จะรู้แจ้งอริยสัจธรรมไม่ใช่ไปรู้อื่น ชีวิตประจำวันตามความเป็นจริง ตามสิ่งแวดล้อม ตามเหตุการณ์แต่ละขณะที่เป็นจริงในขณะนั้น ท่านผู้ฟังที่อบรมเจริญสติปัฏฐานระลึกถึงพระธรรมได้ในขณะนั้นจึงสงบ ถ้าขณะนั้นไม่นึกถึงอุเบกขาหรือเมตตาเลย ความสงบก็ไม่เกิดขึ้น

เพราะฉะนั้น ในชีวิตจริงๆ ประจำวันที่สามารถสงบได้ในเหตุการณ์ต่างๆ ในสิ่งแวดล้อมต่างๆ นั้นพอไหมคะ หรือยังต้องการให้สงบยิ่งกว่านี้ ให้มากๆ โดยการไปทำสมาธิ แล้วเข้าใจว่าขณะนั้นเป็นความสงบ แต่ว่าละเลยความสงบที่จะเกิดขึ้นในแต่ละเหตุการณ์ในชีวิตประจำวันตามความเป็นจริงซึ่งสำคัญกว่า เพราะเหตุว่าเป็นชีวิตจริง เป็นนามธรรม และรูปธรรม ซึ่งถ้าไม่ระลึกถึงพระธรรมก็ย่อมเป็นอกุศล แต่เมื่อระลึกได้ถึงพระธรรมที่ได้ยิน ได้ฟัง ก็เป็นปัจจัยให้เกิดความสงบขึ้นเป็นกุศลในขณะนั้น และชีวิตของแต่ละท่านตามความเป็นจริงไม่มีใครสามารถเลือกตามความพอใจได้เลย ทุกคนอยากจะมีชีวิตที่ราบรื่น อยากจะรู้แวดล้อมใกล้ชิดกับผู้มีกุศลจิตมากๆ ไม่อยากแวดล้อมใกล้ชิดกับผู้ที่เต็มไปด้วยอกุศลเลย แต่ว่าแต่ละท่านย่อมทราบชีวิตของท่านตามความเป็นจริงว่า เป็นอย่างไร และหลีกเลี่ยงไม่ได้ ย่อมมีปัจจัยเกิดขึ้นเป็นไปตามกรรม แต่ถึงแม้ว่าท่านจะอยู่ในเหตุการณ์สิ่งแวดล้อมอย่างไรก็ตาม พระธรรมย่อมสามารถอนุเคราะห์เกื้อกูลให้กุศลจิตเกิดได้ ถ้าระลึกถึงพระธรรมเนืองๆ