สติระลึกเวทนาได้แม้ในขณะที่เป็นสมาธิ

เวทนา เวลาที่ไม่เจริญสมาธิมีเวทนาไหม มี ก็ระลึกได้ ระลึกตลอดเวลา อย่าเอาอะไรมาเป็นเครื่องกั้นเลย เวลานี้สมาธิสติเกิดไม่ได้ เวลานี้เวทนาสติเกิดไม่ได้ อย่าให้มีอะไรกั้นสติ ถ้าไม่มีอะไรกั้น สติจะเกิดได้เนืองๆ บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเวทนาอะไร ไม่ว่าจะเป็นจิตประเภทไหน ผู้เจริญสติแล้วก็ระลึกรู้ลักษณะของนามของรูปได้ สติขั้นสมาธิก็เป็นตัวตนอยู่ สติที่เป็นการเจริญวิปัสสนานั้นไม่ใช่ตัวตน เป็นแต่เพียงนามธรรมชนิดหนึ่งแล้วก็ดับไป อย่าแยกกัน อย่าไปคิดว่ากี่โมงถึงกี่โมงจะเจริญสมาธิ กี่โมงถึงกี่โมงจะเจริญสติปัฏฐาน นั่นไม่ใช่เป็นผู้ที่เข้าใจเรื่องของการเจริญสติปัฏฐาน ถ้าเป็นผู้ที่เข้าใจเรื่องของการเจริญสติปัฏฐานแล้วจะไม่ทิ้งโอกาสให้สติเกิดระลึกรู้ลักษณะของนามใดๆ รูปใดๆ เลย เพราะฉะนั้น ต้องเจริญสติปัฏฐาน ฟังธรรมให้เข้าใจ รู้ลักษณะของสติ ว่าลักษณะของสติไม่ใช่สมาธิ อย่าเอาสมาธิมาเป็นสติ อย่าปนสติกับสมาธิ ต้องรู้ว่าขณะไหนสติกำลังระลึกรู้ที่ลักษณะของนามหรือรูปที่เป็นสติปัฏฐาน ขณะที่ไหนกำลังพอใจที่จะให้สงบ ขณะนั้นเป็นตัวตนที่พอใจให้สงบ แล้วสติปัฏฐานต้องมีลักษณะของนาม รูป