อสุภ ๑๐ กับผู้เข้าใจเรื่องการเจริญสติปัฏฐาน

เพราะฉะนั้น ท่านที่มีปกติอบรมเจริญสติปัฏฐาน ก็คงจะไม่เข้าไปสู่ป่าช้า แล้วก็ไปเพ่ง อสุภ เพื่อที่จะให้สงบ แล้วก็เกิดนิมิต ความสงบที่มั่นคงขึ้น จนกระทั่งถึงอุปจารสมาธิ และอัปปนาสมาธิ เพราะเหตุว่า ผู้ที่อบรมเจริญสมถภาวนา โดยไม่ได้เป็นผู้ที่มีปกติ อบรมเจริญสติปัฏฐาน ย่อมหวังผล คือปฐมฌาน จากการที่มี อสุภ เป็นอารมณ์ เพราะเหตุว่า สำหรับ อสุภกรรมฐานนั้น ไม่สามารถที่จะให้จิตตั้งมั่น ถึงขั้น ทุตยฌาน ตติยฌาน จตุถฌาน และปัญจมฌานได้ เพราะเหตุว่าตามปกติธรรมดานั้น อสุภ ย่อมเป็นอารมณ์ ซึ่งไม่เป็นที่พอใจ เพราะฉะนั้น จึงต้องอาศัยวิตก ตรึกถึง อสุภ นั้น ด้วยความสงบจริงๆ ถ้าปราศจากวิตกโดยแยบคลายแล้วละก็ จิตย่อม ไม่สงบ ถึงแม้จะสงบ ก็สงบได้เพียงขั้นของปฐมฌานเท่านั้น ไม่สามารถที่จะถึงฌานขั้นต่อๆ ไปได้ เพราะฉะนั้น เรื่องของสมถภาวนานี้ก็เป็นเรื่องที่ละเอียดมาก