ผู้เข้าใจเรื่องกรรมเป็นผู้มีจิตใจอ่อนโยน

เพราะเรื่องของปัญญา เป็นเรื่องที่ละเอียด เป็นเรื่องที่ต้องค่อยๆ เข้าใจเรื่องกรรม และต้องเข้าใจสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ อย่างที่เข้าใจว่าเป็นเรื่องของกรรม ถ้ามีสัตว์เดรัจฉานในลักษณะอาการอย่างหนึ่งอย่างใด เคยระลึกด้วยความเมตตาว่า ผู้นี้อาจจะเคยเป็นผู้ที่มีพระคุณในชาติก่อนๆ ชาติหนึ่งชาติใด ที่เคยกระทำคุณความดีต่อท่าน เกื้อกูลท่านในชาติหนึ่ง หรือได้เห็นความไม่เที่ยง ความไม่แน่นอนว่า แม้จะเคยเป็นผู้มีปัญญา แต่เมื่ออกุศลกรรมให้ผล ก็ทำให้มีสภาพที่ต่างจากที่เคยเป็นในชาติก่อน

ถ้าคิดอย่างนี้ จิตใจก็คงจะอ่อนโยน แทนที่จะรังเกียจว่า เป็นแมว แล้วต้องรับใช้แมว โดยการไปซื้อปลามาให้แมว นี่ก็เป็นได้

ไม่ทราบยังมีข้อสงสัยอะไรไหมคะในเรื่องนี้