การทบทวนปัจจัยเป็นเพียงขั้นคิดไม่ใช่สติปัฏฐาน

เพราะฉะนั้นการทบทวนปัจจัยในชีวิตประจำวันจริง ๆ ได้ แต่อย่าลืมว่าขณะนั้นเป็นขั้นคิด ไม่ใช่สติปัฏฐานที่รู้ลักษณะที่ไม่ใช่ตัวตน ซึ่งเป็นนามธรรมและรูปธรรมแต่ละลักษณะ เพราะเหตุว่าไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดสามารถที่จะยับยั้งการคิด ถ้าคิดถูกก็เป็นสัมมาสังกัปปะ เป็นมหากุศลจิต แต่ว่าไม่ใช่การที่จะรู้ลักษณะที่ไม่ใช่ตัวตนของนามธรรมและรูปธรรม

เพราะฉะนั้นสติจะต้องระลึกรู้ลักษณะที่เป็นนามธรรมและรูปธรรมทั้ง ๖ ทวาร ขณะที่คิด ไม่ใช่พยายามหยุดไม่ให้คิด แต่ให้เริ่มระลึกรู้ว่า ขณะที่คิดไม่ใช่ขณะที่ลักษณะของนามธรรมกำลังปรากฏแก่สติ หรือลักษณะของรูปธรรมกำลังปรากฏ แต่ขณะนั้นเป็นเรื่องของนามธรรมและรูปธรรม

เพราะฉะนั้นในวันหนึ่ง ๆ ก็มีลักษณะที่เป็นนามธรรมและรูปธรรมปรากฏ สลับกับเรื่องของนามธรรมและรูปธรรมนั้น ๆ เพราะฉะนั้นเรื่อง ไม่ใช่นามธรรมและรูปธรรมแต่จิตที่กำลังคิดเรื่อง เป็นนามธรรม

ต้องอบรมเจริญไปอีกเรื่อย ๆจนกว่าจะหมดความสงสัย ในลักษณะของนามธรรมและรูปธรรม