การคบของพระผู้มีพระภาคต่างจากบุคคลอื่น

สำหรับสัตตูปการสัมปทา การถึงพร้อมในการสงเคราะห์สัตว์โลกให้รู้แจ้งอริยสัจธรรม พระผู้มีพระภาค ได้ทรงบำเพ็ญตั้งแต่ตรัสรู้ ในระหว่างเดินทางจาก คยา ไป สู่ พาราณสี ก็ได้ทรงคบกับ อุปกาชีวก ซึ่งขณะนั้นไม่ได้เลื่อมใสมในพระผู้มีพระภาค เลย แต่ว่าการคบของพระผู้มีพระภาค ต่างกับ การคบของบุคคลอื่น เพราะว่าการคบของบุคคลอื่น ย่อมมีประโยชน์ ของตน แม้เล็กน้อยในการคบนั้นเสมอ ซึ่งท่านผู้ฟังก็จะสังเกตุได้ ในชีวิตประจำวัน ท่านเข้าไปนั่งใกล้บุคคลใด ท่านแสดงความเคารพบุคคลใด ท่านมีความสนิทสนมคุ้นเคยกับบุคคลใด ลองพิจารณาว่ามีประโยชน์ อะไรบ้างหรือเปล่า ที่ท่านได้รับจากการคบหาสมาคมนั้นๆ ส่วนใหญ่แล้วประโยชน์ ย่อมมี อย่างน้อยที่สุดแม้เพียงการไปไหม มาไหนด้วยกัน การรู้สึกสบายใจในการที่จะได้ อยู่ใกล้ในการที่จะได้คบหา ในการที่จะได้สนทนา ในการที่จะร่วมทาง แต่ว่าการคบของพระผู้มีพระภาคนั้น ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ อย่างชาวโลก แต่ว่าเพื่อทรงอนุเคราะห์บุคคลนั้น ให้รู้แจ้งอริยสัจธรรม และให้เจริญมั่นคงในกุศลยิ่งขึ้น พระบารมีที่พระองค์ทรงบำเพ็ญ เพื่อจะได้ถึงความสมบูรณ์ ในการที่จะเกื้อกูลสัตว์โลก คือสัตตูปการสัมปทา เริ่มตั้งแต่ตรัสรู้จนกระทั่งปรินิพพานด้วยพระวิริยะอุตสาห โดยพระมหากรุณาจริงๆ ถ้าท่านผู้ฟังได้ทราบถึง พุทธกิจประจำวันของพระผู้มีพระภาค ย่อมจะเห็นได้ว่า ไม่ทรงละเลยโอกาสที่จะอนุเคราะห์สัตว์โลกเลย ซึ่งในอดีต ก็ไม่ทราบว่าจะมีท่านผู้ฟัง ที่ได้เคยเห็น เคยเฝ้า เคยฟังธรรม จากพระโอฐของพระผู้มีพระภาค หรือไม่ แต่ว่าในยุคนี้ สมัยนี้ ย่อมไม่มีผู้ใดได้เห็นพระผู้มีพระภาค แต่ว่าสำหรับสมัยก่อน ในครั้งโน้น ก็ไม่มีผู้ใดที่สามารถจะระลึกได้ว่าเคยได้เฝ้า ได้ฟังธรรมจากพระโอฐ และได้ทราบซึ้งในพุทธกิจที่พระองค์ทรงบำเพ็ญเป็นประจำทุกวัน ด้วยพระวิริยะอุตสาหอย่างยิ่ง