นอกจากเวลาปฏิสนธิ รูปเป็นปัจจัยแก่นามโดยต้องเกิดก่อน

มีข้อสงสัยอะไร ในเรื่องปุเรชาตปัจจัยอีกไหมคะ

รูปต้องเกิดก่อน อย่าลืม จึงจะเป็นปัจจัยแก่นามธรรม ไม่ใช่นามธรรมสั่งรูปให้เกิดขึ้น แต่ที่รูปเป็นปัจจัยจะเป็นปัจจัยโดยการเกิดก่อน นอกจากในขณะปฏิสนธิเท่านั้น และรูปแต่ละรูปก็เกิดเพราะสมุฏฐานของตนๆ ตามสมุฏฐานนั้น ๆ ถ้ารูปใดไม่ปรากฏลักษณะของรูปนั้น แม้มีก็เหมือนไม่มี เพราะเหตุว่าดับไปอย่างรวดเร็วที่สุด จึงไม่ควรที่จะยึดถือรูปว่าเป็นตัวตน เป็นสัตว์ เป็นบุคคล หรือยังคิดว่า ยังมีรูปส่วนนั้นส่วนนี้อยู่ตรงนั้นตรงนี้

มีจริงนะคะเมื่อไหร่ ? ชั่วขณะที่เกิด แล้วลองคิดดูว่า การมีจริงชั่วขณะที่เกิดนี้ สั้นและเล็กน้อยแค่ไหน เพียงแค่ ๑๗ ขณะของจิต ถ้าจะคิดถึงกายปสาทรูป ส่วนที่ไม่กระทบสัมผัส ไม่ปรากฏ กายปสาทรูปนั้นก็เกิดขึ้นเพราะกรรมเป็นปัจจัย แน่นอนว่าต้องเกิดแล้ว แล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็ว เพราะฉะนั้นเมื่อสติไม่ได้ระลึกรู้ รูปนั้นเกิดนิดหนึ่ง เป็นของจริงชั่วขณะที่สั้นมาก แล้วก็ดับ เมื่อดับแล้ว ก็ไม่มีที่จะมารู้ความจริงว่าเป็นรูปอย่างหนึ่ง เพราะฉะนั้นจึงมีก็เสมือนไม่มี ทุกรูปที่ไม่ปรากฏ

การรู้อย่างนี้จะทำให้ค่อยๆคลายการยึดถือรูปที่เคยยึดถือว่าเป็นร่างกายของเราได้ เพราะเหตุว่าตามความเป็นจริงแล้วเกิดดับเร็วที่สุด ไม่ปรากฏ ก็คือหมดแล้ว ไม่ปรากฏ ก็คือ มีจริงชั่วขณะที่เกิดเล็กน้อย แล้วก็ไม่ปรากฏเลย แล้วก็ดับไป มีจริงชั่วขณะเล็กน้อยที่เกิด แล้วไม่ปรากฏ แล้วดับ ใครจะไปรู้ได้ ? จะมีค่าอะไร ? จะมีความหมายอะไร ? หรือว่าจะมีความสำคัญอะไร ? ในเมื่อดับไปเสียแล้ว

สำหรับปุเรชาตปัจจัย ยังมีข้อสงสัยอะไรอีกไหมคะ