ทุกขณะไม่ขาดขาดนามรูปที่จะทำให้สติระลึกรู้ได้

ทุกขณะไม่ขาดนามรูปเลย ต้องทราบ มีนามรูปทั้งทางตาหูจมูกลิ้นกายใจ เพราะฉะนั้นสติเป็นสภาพที่ระลึกรู้ที่นามหรือที่รูป ทางตา หรือทางหู หรือทางจมูก หรือทางลิ้น หรือทางกาย หรือทางใจ ได้ทุกขณะ สติจะเกิดเมื่อไหร่ก็ได้ ระลึกที่ลักษณะนั้น ถ้าระลึกที่เสียง ก็รู้ว่าสภาพนั้นเป็นสิ่งที่ปรากฏทางหูเท่านั้น ถ้าระลึกที่สภาพที่ได้ยิน ก็รู้ว่าสภาพนี้เป็นสภาพรู้ชนิดหนึ่งลักษณะหนึ่งที่เป็นสภาพรู้ทางหู บ่อยๆ เนืองๆ ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เพียง ๖ ทางเท่านั้นเอง ไม่ใช่ว่ามากมายอะไร ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ระลึกก็จะต้องเป็นไปในหนทางนี้เท่านั้น แล้วก็อะไรก็ได้ สิ่งที่ปรากฏไม่จำกัดเลือกเป็นว่ารถยนต์ไม่ได้ โทรศัพท์ไม่ได้ หรืออะไรไม่ได้ เพราะเหตุว่าเป็นสิ่งที่ปรากฏทางตา หรือหู หรือจมูก หรือลิ้น หรือกาย หรือใจ เพียง ๖ ทางนี้เหมือนกันหมด ถ้ารู้ถูกตามความเป็นจริง ก็จะประจักษ์สภาพของความเป็นรูปแต่ละลักษณะ สภาพของนามแต่ละลักษณะ ไม่ใช่ตัวตนเลยสักอย่างเดียว