ปัฏฐาน คือ ที่ตั้งของสติที่สติระลึกได้อยู่ในขณะนี้

ปัฏฐาน แปลว่า ที่ตั้งของสติ สติเป็นสภาพที่ระลึก ปัฏฐานก็เป็นที่ตั้งของสติที่สติกำลังระลึกรู้อยู่ในขณะนี้ ในขณะที่สติเกิดขึ้นรู้ชัดในสิ่งที่ไม่เที่ยงในขณะนี้เสียก่อน ในพระไตรปิฎกก็แสดงไว้มากทีเดียว เรื่องของการศึกษาปริยัติมีมาก แต่ว่านี่เป็นเรื่องของการเจริญสติปัฏฐานว่า ทำอย่างไรท่านผู้ฟังในสมัยนี้จึงจะเจริญสติปัฏฐาน ปัญญาก็ค่อยๆ เจริญขึ้น เกิดความรู้ชัดขึ้นตามความเป็นจริง แทนที่จะเป็นผู้หลงลืมสติ ทั้งๆ ที่พระธรรมวินัยก็ยังสมบูรณ์ทุกประการที่จะสอบผ่านเทียบเคียงได้ เพราะเหตุว่าแม้แต่เพียงพยัญชนะถ้าไม่เข้าใจ ก็ทำให้ความเข้าใจไม่ถูกต้องซะแล้ว อย่างคำว่า เป็นผู้มีปกติอยู่ผู้เดียว