ในภายในร่างกายนี้จะได้ชื่อว่ามีตัวตนบริโภคอาหารก็หาไม่

ซึ่งข้อความในสุมังคลวิลาสินี อรรถกถาฑีฆนิกายวรรณนาสามัญผลสูตร มีข้อความเกี่ยวกับการบริโภคว่า

ในภายในร่างกายนี้ จะได้ชื่อว่ามีตัวตนอะไรบริโภคอาหารก็หาไม่

ไม่เว้นเลยที่จะแสดงความเป็นผู้มีปกติระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมแม้ในขณะที่บริโภคว่า ในภายในร่างกายนี้จะได้ชื่อว่ามีตัวตนบริโภคอาหารก็หาไม่ เป็นแต่โดยความผลักดัน หรือซ่านไปแห่งวาโยธาตุ

ถ้าไม่ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏที่ส่วนหนึ่งส่วนใดของกายจะไม่รู้ลักษณะของวาโย แต่ว่าขณะใดที่สติระลึก เมื่อสภาพธรรมมีลักษณะปรากฏ จะไม่ใช่ตัวตน จะไม่ใช่ท่าทาง แต่ว่าจะเป็นลักษณะอาการของธาตุ ซึ่งในขณะที่บริโภคนั้น เป็นแต่โดยความผลักดัน หรือซ่านไปแห่งวาโยธาตุอันเกิดแต่พลังงานของจิต หรือว่าซึ่งมีจิตเป็นสมุฏฐานนั่นเอง ถ้ายังไม่เคยสังเกต ยังไม่เคยพิจารณา ต่อจากนี้ไป เวลาที่บริโภคอาหาร สติระลึกนี้สามารถที่จะรู้ลักษณะของรูปที่ปรากฏในขณะนั้นได้