ทุกข์ทั้งหลายมาจากการเห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้สัมผัส คิดนึก

แต่ว่าตามความเป็นจริงแล้ว ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เป็นแผล เพราะเหตุว่านำมาซึ่งทุกข์ ทุกข์ทั้งหลายนี้ถ้าไม่มีการเห็น ไม่มีการได้ยิน ไม่มีการได้กลิ่น ไม่มีการลิ้นรส ไม่มีการรู้กระทบสัมผัส ไม่มีการคิดนึก จะมีได้อย่างไร

เพราะฉะนั้นเวลาที่เป็นแผลนำความทุกข์ต่าง ๆ มาให้ ฉันใด การเห็นขณะหนึ่ง ก็นำเรื่องราวต่าง ๆ ซึ่งจะทำให้เกิดความทุกข์มากมายได้ การได้ยินแต่ละครั้ง การได้กลิ่น การลิ้มรส การรู้สิ่งที่กระทบสัมผัสก็โดยนัยเดียวกัน

มีข้อสงสัยอะไรบ้างไหม ในเรื่องนี้