ครอบงำความยินดีในอาหารเหล่านี้ได้ ก็รอบรู้อาหารหมดทั้ง ๔ อย่าง

ข้อความต่อไป ในปปัญจสูทนีมีว่า

เมื่อภิกษุนั้นครอบงำความยินดีในอาหารเหล่านี้(คือต้องทิ้งในผัสสาหาร มโนสัญเจตนาหาร วิญญาณาหาร และกพฬีการาหาร) การที่เห็นภัยของอาหาร แล้วก็ละคลายความยินดีของอาหาร ก็จะทำให้รอบรู้อาหารหมดทั้ง ๔ อย่าง

ซึ่งข้อความในปปัญจสูทนีมีว่า

เมื่อภิกษุนั้นครอบงำความยินดีในอาหารเหล่านี้อย่างนี้แล้ว ก็รอบรู้อาหารหมดทั้ง ๔ อย่าง

การฟังธรรม ก็เพื่อที่จะอบรมเจริญปัญญา พิสูจน์ความจริงว่า การรอบรู้อาหารต้องเป็นสิ่งซึ่งสามารถจะมีได้ ไม่ใช่เป็นธรรมที่เลื่อนลอยหรือว่าเป็นโมฆะเพียงแต่แสดงไว้ แล้วก็ไม่มีบุคคลอื่นที่สามารถจะรู้ตามได้