ประโยชน์ของมรณสติเพื่อให้เกิดความเพียรที่จะเจริญสติ

เพื่อที่จะให้ท่านผู้ฟังเป็นผู้ที่เจริญสติ แล้วก็เป็นสติปัฏฐานด้วย ไม่ใช่เป็นผู้ที่หลงลืมสติ เพราะเหตุว่าชีวิตนี้ก็น้อยนัก ไม่มีใครสามารถที่จะรู้ได้ว่าจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่ ทุกขณะที่กำลังเป็นปัจจุบัน เกิดขึ้นปรากฏ ก็ควรที่จะให้สติระลึกรู้ เพื่อละความไม่รู้ เพื่อละการยึดถือว่าเป็นตัวตน ไม่ใช่ว่าท่านจะต้องเป็นผู้ที่คอยวันคอยคืน เพราะเหตุว่าในมรณสติการระลึกถึงความตายบ่อยๆ เนืองๆ มีประโยชน์อะไรถ้าไม่ใช่เพื่อให้เกิดวิริยะความเพียรที่สติระลึกรู้ลักษณะของนาม และรูปที่กำลังปรากฏอยู่นี้ การที่ให้ระลึกถึงความตาย ก็เพราะเหตุว่าไม่มีใครทราบว่าจะเป็นเย็นนี้หรือพรุ่งนี้ หรือว่าวันไหน หรือว่า ณ สถานที่ใด เมื่อระลึกเช่นนี้แล้วความเพียรที่จะระลึกรู้ลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏก็เกิดขึ้น ไม่คอยโอกาส ไม่ผลัดผ่อนไปด้วยความเข้าใจผิดคิดว่าจะต้องตระเตรียม หรือว่าคิดว่าจะต้องไปสู่สถานที่นั้นสถานที่นี้ มิฉะนั้นแล้วมรณะสติจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย เมื่อระลึกแล้วก็ไม่ได้ช่วยให้ท่านเกิดความเพียรที่เจริญระลึกรู้ลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏ เพราะเหตุว่าความตายเป็นสิ่งไม่แน่นอน แล้วก็ทำให้เกิดความเพียรที่จะระลึกรู้ลักษณะของนาม และรูปที่กำลังปรากฏ ที่ไหน เมื่อไหร่ก็ได้ที่เป็นชีวิตจริงๆ ของท่าน