รูปมีลักษณะที่ปรากฏได้ สัมผัสได้ แต่นั่ง นอน ยืน เดิน ไม่มี

ผู้ฟัง ที่ท่านกล่าวถึงวิการรูป ท่านอาจจะหมายถึงว่า รูปทั้งหมดที่ประชุมรวมกันอยู่นี้ เพราะวิการรูปนี้เองจึงทำให้รูปนี้สามารถจะทรงอยู่ในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง คือ เดิน นั่ง นอน หรือยืนอย่างนี้เป็นต้น จะถูกต้องไหม

ท่านอาจารย์ เก้าอี้ก็อยู่ในท่านั่งหรือรูปนั่ง มีวิการรูปไหม ไม่มี เพราะฉะนั้น เป็นผู้รู้ลักษณะของรูปที่ต่างกันว่า ธาตุดินบางส่วนไม่มีความเบา ไม่มีความอ่อน ไม่มีความควรแก่การงาน มหาภูตรูปส่วนใดไม่มีลักษณะที่อ่อน ที่เบา ที่ควร เป็นการรู้ชัดในลักษณะของมหาภูตรูปก่อนแล้วก็รู้ชัดในลักษณะที่เบา ที่อ่อน ที่ควรแก่การงาน เคยเข้าใจผิดยึดถือรูปที่ประชุมรวมกันทรงอยู่ในท่าหนึ่งท่าใดเป็นวิการรูป ไม่ได้ ลองกระจายรูปออกไปสิ รูปก็เป็นลักษณะของรูปที่ปรากฏให้รู้ได้ สัมผัสได้ กระทบได้ แต่นั่งนอนยืนเดินไม่มี ในนามรูปปริจเฉทญาณนั้น ความที่เคยเห็นผิดยึดถือว่าเป็นตัวตนนั่งอยู่ ไม่มี นอนยืนเดินทั้งหมด ไม่มี จะเห็นชัดจริงๆ ว่าความที่เคยเข้าใจผิดว่าสิ่งนั้นมี สิ่งนั้นกลับไม่มี แต่ว่ามีสิ่งที่ปรากฏลักษณะจริงๆ ที่ไม่ปรากฏติดต่อกันทั้ง ๖ โลกเหมือนอย่างโลกที่กำลังปรากฏในขณะนี้ ที่เคยเข้าใจยึดถือรูปที่ประชุมรวมกันทรงอยู่ในท่าหนึ่งท่าใดคิดว่าท่านั้นมี แต่ว่าในนามรูปปริจเฉทญณนั้นไม่มี เพราะเหตุว่า มีลักษณะของรูปแต่ละรูปที่ปรากฏแต่ละลักษณะโดยสภาพที่ไม่ใช่ตัวตน แล้วแต่ว่าผู้นั้นจะประจักษ์ลักษณะของนามกี่ชนิด รูปกี่ชนิด สืบต่อกันทีละ ๑ ชนิด โดยลักษณะที่ไม่ใช่ตัวตน ที่ไม่ใช่มาประชุมรวมกันอย่างนั้น