สติปัฏฐานภาวนา คือการพิจารณาเวทนาในเวทนาทั้งหลาย

สำหรับข้อความต่อไปในเรื่องของเวทนา ซึ่งจะเป็นบรรพต่อไป มีข้อความว่า

สติเป็นอนุปัสสนาญาณ เวทนาปรากฏ ไม่ใช่สติ สติปรากฏด้วย เป็นตัวสติด้วย บุคคลย่อมพิจารณาเวทนานั้น ด้วยสตินั้น ด้วยญาณนั้น เพราะเหตุดังนี้นั้นท่านจึงกล่าวว่า สติปัฏฐานภาวนา คือ การพิจารณาเวทนาในเวทนาทั้งหลาย

เวลาที่มีสติก็รู้ เวลาที่หลงลืมสติก็รู้ว่าขณะนั้นไม่เหมือนกัน เวลาที่สติระลึกที่เวทนาก็รู้ว่าที่ระลึกนั้นไม่ใช่ตัวตน เป็นนามธรรม เป็นสติที่ระลึก แล้วก็เวทนานั้นเป็นอารมณ์