รู้ชัดในส่วนที่เป็นกาย คือ รูปที่ปรากฏจึงจะชื่อว่าเห็นกายในกาย

โดยอาการอย่างไร ถ้าโดยการเป็นที่ต่อ เป็นที่ประชุม เป็นที่กระทบ สัมผัสนั่นก็เป็นโดยนัยของธัมมานุปัสสนา

ที่กายมีทั้งหมดตั้งแต่ศีรษะตลอดเท้า ระลึกกายส่วนที่เป็นลมหายใจ ก็จะต้องรู้ลักษณะ ที่ปรากฏในส่วนที่เป็นลมหายใจ จะระลึกที่ผม ที่ขน ที่เล็บ ที่ฟัน ที่หนัง อย่างไรก็ตาม โดยความเป็นปฏิกูล ก็จะต้องรู้ชัดในลักษณะส่วนที่เป็นกายที่ปรากฏ จึงจะเป็นการเห็นกายในกาย หรือ รูปที่ทรงอยู่ในอิริยาบท นั่งบ้าง นอนบ้าง ยืนบ้าง เดินบ้าง แต่ละท่านไม่มีอิริยาบถนั่งอย่างเดียวกัน เพราะฉะนั้นนั่งของท่านผู้ใดจะทรงอยู่ ตั้งอยู่ อย่างไร ส่วนของกายที่ปรากฏในขณะที่ทรงอยู่ ตั้งอยู่ ในขณะนั้นสติก็ระลึกเห็นกายในกายส่วนนั้นที่ปรากฏในอิริยาบทนั้น จึงจะชื่อว่าเห็นกายในกาย เพราะเหตุว่าต้องมีรูป มีลักษณะที่ปรากฏเป็นรูปให้รู้ชัดว่าไม่ใช่ตัวตน มีลักษณะที่เป็นนามจึงจะรู้ชัดว่าเป็นนาม ไม่ใช่ตัวตน