เร่งรีบจริงๆ คือ ระลึกรู้ลักษณะของนามและรูปที่ปรากฏขณะนี้

การเจริญสติปัฏฐานเป็นปกติ เห็นก็รู้ แทนที่จะเป็นโลภะ โทสะ โมหะ ได้ยินก็รู้ แทนที่จะเป็นโลภะ โทสะ โมหะ รู้เรื่องรู้ความหมายก็เป็นนามที่เกิดต่อทางใจ เป็นปกติธรรมดาทุกอย่าง ไม่มีอะไรที่ผิดปกติเลย

ดิฉันเคยเรียนให้ทราบแล้วว่า เรื่องของการเจริญสติปัฏฐานเป็นเรื่องธรรมดา ตั้งแต่ลมหายใจไปจนกระทั่งถึงเห็นกระดูกที่ผุจนเป็นผง นั่นเป็นกายส่วนหนึ่งสติระลึก และก็รู้ชัดในลักษณะของนาม และรูปที่กำลังปรากฏในขณะนั้น ถ้าไม่ระลึก หลงลืมสติ เป็นโลภะ เป็นโทสะ เป็นโมหะ ที่ว่าเร่งรีบหรือว่าให้ปรารภความเพียร ไม่ใช่ว่าให้ไปสู่สถานที่หนึ่งที่ใด นั่นช้าไป ช้าไปมากทีเดียว เร่งรีบจริงๆ ก็คือระลึกรู้ลักษณะของนาม และรูปที่กำลังปรากฏ เดี๋ยวนี้ ในขณะนี้นั้นเอง