คำถามเกี่ยวกับ เพิกอิริยาบถ

เพราะสติไม่ระลึกรู้ว่าสิ่งที่ปรากฏนี้เป็นแต่เพียงสิ่งที่ปรากฏทางตาเท่านั้น ส่วนที่รู้ว่าเป็นคนนั้นเป็นนามที่เกิดต่อจากการเห็นสีที่ปรากฏทางตา คนละลักษณะ เหมือนกับโค มีหนังหุ้มอยู่ ไม่เคยแยกอายตนะภายในกับอายตนะภายนอกเลย เห็นกับสีปนกัน เสียงจะได้ยินปนกัน ทุกอย่างไป แต่ว่าเวลาที่แยกอายตนะออกเป็นส่วนภายนอก พิจารณาสีไม่ใช่เห็น พิจารณาเสียงไม่ใช่ได้ยิน คนละลักษณะกัน เพราะฉะนั้นก็ไม่มีความสงสัยในลักษณะของสิ่งที่ปรากฏทั้งตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ว่าขณะใดเป็นภายนอก เป็นรูปที่ปรากฏ ไม่ใช่เป็นสภาพรู้ ซึ่งเป็นอายตนะภายใน ถ้าปัญญารู้อย่างนี้แล้วก็ไม่มีอะไรปิดบัง แต่ถ้าไม่รู้อย่างนี้ก็ไม่ได้แยกส่วนหนังออกจากตัวโค ไม่ได้แยกเอ็น ไม่ได้แยกส่วนต่างๆ ของโคเลย ก็รวมประชุมติดกันเป็นโคนั่ง โคนอน โคยืน โคเดิน แต่ว่าความจริงเมื่อโคยังไม่มีแล้ว นั่งก็มีไม่ได้ นอนยืนเดินก็มีไม่ได้ทั้งนั้น จึงชื่อว่า “เพิกอิริยาบถ”