จิตเห็นเกิดขึ้นเพราะกรรมเป็นปัจจัย
เพราะฉะนั้น แต่ละขณะก็คือศึกษาสภาพธรรมที่กำลังมีในขณะนี้ว่า ที่เรากำลังเห็นต้องอาศัยจักขุปสาทเป็นทวาร ภวังคุปัจเฉทะเป็นทวารของจิตเห็นใช่ หรือไม่ ไม่ใช่ เพราะเหตุว่าเป็นภวังค์ขณะสุดท้าย ซึ่งเมื่อดับไปแล้ววิถีจิตต้องเกิดโดยอาศัยทวารหนึ่งทวารใด และต้องเกิดตามลำดับด้วย และไม่ใช่เพียงขณะเดียว ต้องแล้วแต่ว่าเป็นวิถีทางทวารไหน ถ้าถึงกาลที่กรรมที่ได้กระทำแล้วจะต้องทำให้เห็น จะไม่ให้เห็นได้ หรือไม่ ไม่มีทางเลย
เพราะฉะนั้น ทุกครั้งถ้าระลึกได้ก็ทราบว่าเป็นสภาพธรรมที่เกิดขึ้นเพราะกรรมเป็นปัจจัย ทำให้จิตขณะนี้เกิดขึ้นเห็นสิ่งที่กำลังปรากฏซึ่งเลือกไม่ได้เลยว่าจะเห็นสิ่งใด
ที่มา ...
หมายเลข 5981
17 ม.ค. 2567