การเจริญสติปัฏฐานเพื่อการหลุดพ้นจะเป็นโลภะได้หรือไม่

ผู้ฟัง การที่เราเจริญสติปัฏฐานเพื่อเป็นแนวทางแห่งความหลุดพ้น จะจัดเป็นโลภมูลจิตได้หรือไม่ เพราะเป็นความต้องการที่จะหลุดพ้นจากกองทุกข์ และดูจะหวังความสุขสมบูรณ์กว่าคนส่วนใหญ่

ท่านอาจารย์ ต้องแยกขณะจิต ขณะที่ต้องการจะหลุดพ้น แต่สติไม่ได้ระลึกรู้ลักษณะของนาม และรูป คนละขณะกัน เพียงแต่ต้องการที่จะหลุดพ้น ในขณะนั้นไม่ได้ระลึกรู้ลักษณะของนามหรือรูป เพื่อละความไม่รู้ ละการที่เคยยึดถือนามรูปว่าเป็นตัวตน เพราะฉะนั้น สติเป็นโสภณเจตสิก เกิดขึ้นขณะใดจิตในขณะนั้นเป็นโสภณจิต เป็นกุศลจิต ไม่ใช่โลภมูลจิต

ในขณะที่มีความต้องการ แต่ไม่ได้ระลึกรู้ลักษณะของนาม และรูป เป็นคนละขณะแล้ว เพราะฉะนั้น สติระลึกรู้ลักษณะของนามหรือรูปที่กำลังปรากฏทันที ถ้ามีความต้องการ หรือความคิดเกิดขึ้น สติก็ระลึกรู้ว่าเป็นนามธรรมชนิดหนึ่ง แล้วก็ดับไป แต่ให้ทราบว่า ขณะที่สติกำลังระลึกรู้ลักษณะของนามหรือรูป ในขณะนั้นไม่ใช่โลภมูลจิต