ดับความชอบใจ-ไม่ชอบใจทางลิ้น

สำหรับทางลิ้น พระผู้มีพระภาคทรงอุปมาว่า ภิกษุรูปใดรูปหนึ่งดับความชอบใจความไม่ชอบใจ ทั้งความชอบใจ และไม่ชอบใจอันเกิดขึ้นแล้วอย่างนี้ได้ โดยเร็วพลันทันที โดยไม่ลำบาก เหมือนอย่างบุรุษมีกำลังตะล่อมก้อนเขฬะไว้ตรงปลายลิ้น แล้วถ่มไปโดยไม่ลำบากฉะนั้น นี่เรื่องของรส ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ควรจะละ ถ้าเป็นพระดำรัสโดยตรง จะไม่มีเลยที่ว่าจะให้กั้นไว้ ข้อความจะเป็นอย่างนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นในปิฏกไหน คือทั้งความชอบใจ และไม่ชอบใจอันเกิดขึ้นแล้ว ก็ให้สติระลึกรู้ แล้วก็ดับได้โดยเร็วพลันทันที โดยไม่ลำบาก