ฟังพระธรรมไม่ใช่เรื่องเบื่อ แต่เห็นคุณของพระพุทธเจ้า


    เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะฟังพระธรรมอะไร ก็ไม่ใช่เรื่องเบื่อหน่ายที่ว่าเหตุใดจึงมากมาย เหตุใดเราไม่รู้เสียที แต่เป็นเรื่องที่เริ่มเห็นคุณของพระผู้มีพระภาคพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงบำเพ็ญพระบารมีเพื่อที่จะได้ตรัสรู้แล้วทรงแสดงธรรม ซึ่งก็อีกกาลไม่นานก็จะสูญไปจากความเข้าใจที่ถูกต้อง เพราะเหตุว่าไม่มีการได้พิจารณา ได้เข้าใจลักษณะของสภาพธรรมนั้นจนกระทั่งรู้แจ้งอริยสัจจธรรม เพราะเหตุว่าพระธรรมจะสูญสิ้นเมื่อกาลจากไปของพระโสดาบันท่านสุดท้าย ก็จะไม่มีใครทำให้เข้าใจลักษณะของสภาพธรรม แต่ว่าจากการที่พระธรรมยังคงอยู่ก็สามารถที่จะทำให้แต่ละท่านได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่าน ได้คิด ได้ไตร่ตรอง เป็นผู้ตรงต่อความจริงที่จะเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมเพื่อความเข้าใจ แต่ไม่ใช่เพื่อลาภ เพื่อยศ เพื่อสักการะ เพื่อสรรเสริญ เพื่อความเก่ง หรือความเป็นเรา แต่เพื่อที่จะรู้ว่าประโยชน์ของการเข้าใจธรรมก็คือขัดเกลา เพราะฉะนั้นถ้าเรายังไม่เคยที่จะมีการขัดเกลาอะไร ทั้งทางกาย ทางวาจา หรือทางใจ แสดงว่าปัญญาที่สำเร็จจากการฟังมีผลบ้าง หรือไม่ เพราะว่าถ้ามีผลจริงๆ "สีลมยญาณ" ต้องมี ปัญญาที่สำเร็จจากการที่รู้คุณประโยชน์ของศีล จะมากจะน้อยนั้นก็แล้วแต่

    เพราะเหตุว่าพระธรรมไม่ใช่เพื่อให้เราหวังที่จะเป็นคนดีบริบูรณ์ครบถ้วน โดยยังมีความเป็นเรา ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย จะค่อยๆ คลายความเป็นเรา ความเป็นตัวตน และก็การสมบูรณ์ของทั้งศีล และปัญญา ทั้งความสงบของจิตก็จะเพิ่มขึ้นตามลำดับ เพราะฉะนั้นก็ให้ทราบว่าคงจะไม่เบื่อที่จะฟังแล้วฟังอีก แล้วก็พิจารณาโดยละเอียดว่าเราได้สะสมอวิชชาความไม่รู้มาแสนนาน มากมายมหาศาล เพราะฉะนั้นสภาพธรรมที่กำลังปรากฏทั้งๆ ที่กำลังได้ฟังอยู่ จะสามารถเข้าใจประจักษ์แจ้งเหมือนท่านที่ได้สะสมความรู้มานานก็ไม่ได้ แต่เป็นผู้ตรงที่ว่า เมื่อเข้าใจระดับไหนก็รู้ตามความเป็นจริงระดับนั้น และก็จะเห็นได้ว่าเมื่อได้เข้าใจพระธรรมละเอียดขึ้น การที่จะมีปัจจัยที่จะทำให้คลายความเป็นเราก็จะเพิ่มขึ้น แต่ว่าถ้าไม่ถึงกาละที่สติสัมปชัญญะจะระลึก ก็จะไม่รู้ว่าสิ่งที่เราได้สะสมมามากน้อยแค่ไหน เพราะเหตุว่าเมื่อกาละใดที่มีการระลึกตรงลักษณะของสภาพธรรมก็จะรู้ได้ว่าปัญญาอีกระดับหนึ่งแค่ไหน ทั้งๆ ที่ปัญญาระดับขั้นที่ฟังก็มีมาพอสมควร เพราะฉะนั้นธรรมก็เป็นเรื่องที่ต้องฟังทุกชาติ และก็อบรมไปเพื่อที่จะเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ

    ที่มา ...

    พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 56


    หมายเลข 6587
    19 ม.ค. 2567