แขก

ตอนนี้รู้จักคนที่มาหาดีหรือยังคะ ว่าแท้ที่จริงแล้ว ไม่ใช่คน อารมณ์ต่าง ๆ ที่ปรากฏทางตา เป็นแขกประเภทหนึ่ง เสียงต่าง ๆ ที่ปรากฏทางหู ก็เป็นแขกประเภทหนึ่ง กลิ่นที่ปรากฏทางจมูก ก็เป็นแขกประเภทหนึ่ง รสที่ปรากฏทางลิ้น แต่ก่อนก็เป็นอาหารรสนั้น รสนี้ รสชา รสกาแฟ แต่เดี๋ยวนี้พอรสปรากฏ รู้เลยค่ะ ว่าเป็นแขก เป็นรูปธรรมชนิดหนึ่ง ซึ่งปรากฏทางลิ้น

เพราะฉะนั้นมีแขกอยู่ตลอดเวลาหรือเปล่าคะ ชอบไหมคะ ชอบแขกไหมคะ ท่านที่เป็นผู้ใหญ่ ท่านก็รู้สึกเหงาค่ะ เพราะตลอดชีวิตมาท่านก็พบปะบุคคลนั้นบุคคลนี้ ระหว่างที่ยังไม่ใช่ผู้ที่สูงอายุก็มีการพบปะบุคคลมากหน้าหลายตา มีการรื่นเริงสนุกสนานกับญาติมิตรสหาย พอเวลาที่ท่านสูงอายุขึ้น แขกซึ่งเป็นคนในความรู้สึกของท่านก็ลดน้อยลง เพราะเหตุว่าไม่ได้กระทำการงานอาชีพใด ๆ แล้วบางท่านก็บอกว่า เวลาที่ถามท่านว่า ท่านชอบอะไรมากที่สุด ท่านบอกว่าท่านชอบคน คือ ชอบให้คนมาหา เพื่อที่จะได้เพลิดเพลิน มีการสนทนาคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ เป็นที่พอใจ แต่ให้ทราบว่าแท้ที่จริงแล้ว ทุกคนมีแขกอยู่ตลอดเวลาที่มีการเห็น การได้ยิน การได้กลิ่น การลิ้มรส มีการรู้สิ่งที่กระทบสัมผัส ทางตา หรือทางหู หรือทางจมูก หรือทางลิ้น หรือทางกาย

ชอบแขกหรือไม่ชอบแขกค่ะ คิดดูดี ๆ ซิคะ ชอบไหมคะ ชอบหรือคะ อยู่คนเดียวไม่ได้ ถ้ามีแขกมาก็โลภมูลจิตเกิด พอใจในสิ่งที่กำลังปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย