อกุศลเป็นแขกที่เป็นโจร - กุศลเป็นแขกที่เป็นญาติ

เวลาที่ท่านผู้ฟังคิดถึงโจรผู้ร้าย มีความรู้สึกว่า น่ากลัว และไม่อยากที่จะให้เป็นแขกเลย แต่ว่าโจรนั้นมาพร้อมกับอกุศลจิต เพราะฉะนั้นเหตุอยู่ที่ตัวท่านค่ะ ขณะใดที่มีการเห็น และเกิดความยินดีพอใจ เป็นโลภะ หรือโทสะ นั่นเป็นต้นเหตุที่จะให้มีแขกที่เป็นโจรข้างหน้า ซึ่งไม่รู้ว่าวันไหน แต่ขณะใดที่มีการเห็น มีการได้ยิน มีการได้กลิ่น มีการลิ้มรส มีการรู้สิ่งที่กระทบสัมผัส แล้วกุศลจิตเกิด ขณะนั้นมีญาติสนิทมิตรสหาย พร้อมที่จะเกิดขึ้นในกาลข้างหน้า เพราะเหตุว่ากุศลนั้นเป็นเหตุเป็นตัวมิตรสหาย เพราะฉะนั้นก็ย่อมนำมาซึ่งมิตรสหายข้างหน้า ซึ่งเป็นกุศลจิต และจะนำมาซึ่งกุศลวิบากข้างหน้าด้วย

เพราะฉะนั้นเหตุไม่ได้อยู่ที่คนอื่นเลย รูปทั้งหมดไม่ใช่สภาพรู้ ไม่มีเจตนาใด ๆ ทั้งสิ้น เสียงที่ปรากฏ ไม่ใช่สภาพรู้ ที่ต้องการให้ใครได้ยิน ไม่มีการเลือกที่รักมักที่ชัง ให้คนนี้ได้ยิน ให้คนนั้นไม่ได้ยิน เสียงเป็นเพียงรูปธรรมซึ่งเกิดขึ้น แล้วแต่ว่าจะกระทบกับโสตปสาท เป็นแขกของใคร หรือจะไม่ใช่แขกของใคร