ธรรมทั้งหมดไม่ได้อยู่ในหนังสือแต่เป็นชีวิตจริงๆแต่ละขณะ

นี่เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ แต่เวลาที่ใช้ศัพท์ต่าง ๆ ก็อาจจะทำให้สงสัยว่า หมายความว่าอะไร แต่เป็นชีวิตปกติประจำวัน

เพราะฉะนั้นธรรมทั้งหมดไม่ได้อยู่ในหนังสือเลย แต่ว่าเป็นชีวิตจริง ๆ แต่ละขณะที่กำลังเห็น กำลังได้ยิน กำลังได้กลิ่น กำลังลิ้มรส กำลังรู้สิ่งที่กระทบสัมผัส กำลังคิดนึก ขณะนี้ทุกท่านกำลังเห็น ทราบถึงวิถีจิตได้แล้วใช่ไหมคะ โดยการฟังว่า มีจิตอะไรเกิดบ้าง อาวัชชนจิตต้องมี วิญญาณจิตต้องมี ที่กำลังเห็น หลังจากนั้นสัมปฏิจฉันนจิตต้องมี สันตีรณจิตต้องมี โวฏฐัพพนจิตต้องมี ชวนจิตต้องมี

นี่เป็นความสำคัญที่สุด เวลาที่ชวนจิตเกิด ที่จะเตือนให้ท่านผู้ฟังพิจารณาว่า ชวนวิถีจิตที่เกิดในขณะที่เห็น เป็นกุศล หรือว่าเป็นอกุศล สำคัญไหมคะ สั่งสมสันดานตนเอง ไม่ใช่หายไปไหนเลย แต่ละขณะจิตที่เกิด